Μεγάλωσα σ’ ένα σπίτι που είχε χολ. Όταν κάποιος ερχόταν απροειδοποίητα, εκεί στεκόταν πρώτα. Έβγαζε το πανωφόρι του για να το κρεμάσουμε στον καλόγερο με τον ολόσωμο καθρέφτη και την ομπρελοθήκη, έδινε την τσάντα του να την απιθώσουμε στο κάθισμα
Γεωγραφία
Κλυδωνίζομαι.
Ανάμεσα στο πριν και στο μετά, στο φανερό και στο απόκρυφο.
Στο μέλι και στ’ αγκάθι.
Στην πέτσα μου και στο κατακάθι.
Ανυπομονώ για ουρανό.
Γυρεύω αστρίτες έρποντας σε υποθαλάσσιες, αιμάτινες κατακόμβες.
Ανατρανίζομαι, ομφαλοσκοπώ.
Μια μελωδία υπόκωφη εξοπλίζω.
Έλα … Διαβάστε περισσότερα
Στον Μάνο Ελευθερίου
Και τώρα, Κύριε, που απερίσπαστος υψώνεσαι,
πράος να γράψεις τ’ ωραιότερό σου ποίημα,
πόσα αηδόνια, αναλογίζομαι, αταξίδευτα
θ’ αξιωθούνε του πρωτόμπαρκου το χρίσμα.
Κάποτε σου ’στειλα στιχάκια μου παράφορα,
που απ’ το κουκούλι τους τα πίεζα να βγούνε
και μου … Διαβάστε περισσότερα
Τι θα πετάξω, τι θα κρατήσω…
Λήξη σχολικού έτους 2024-25.
Τι θα πετάξω, τι θα κρατήσω…
Θα πετάξω…
Την ευθυνοφοβία, την αρχομανία και την τυπολατρεία φορέων και προσώπων που καταδυναστεύουν την πραγματική ουσία και θεοποιούν την εκάστοτε επιφανειακή εξουσία στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Τις μεθοδεύσεις, τις πρακτικές
Αποτύπωμα
Επειδή οι γονείς έμειναν ορφανοί
από παιδιά κι από συμπόνια
Επειδή οι αγαπημένοι αποποιήθηκαν
την ωραιότητα της χαράς και το απόγειο των τέρψεων
Επειδή οι μέρες γέμισαν ψίχουλα οργής
και σπόρους ναρκισσευομένων ειδήσεων
Επειδή οι νύχτες ασπάστηκαν κλάματα
βραχυκυκλωμένων εκρηκτικών … Διαβάστε περισσότερα
Κήποι κρεμαστοί
Οι κήποι μου οι κρεμαστοί
δεν είν’ στη Βαβυλώνα.
Ψάξε στις φτωχογειτονιές
και στον παλιό στρατώνα.
Οι κήποι μου οι κρεμαστοί
βασιλικό μυρίζουν
και εποχές που πέρασαν
και πίσω δεν γυρίζουν.
Στους κήπους μου τους κρεμαστούς
φωλιάζουν χελιδόνια,
που πάντα … Διαβάστε περισσότερα
Σκονισμένη άνοιξη
Μια σκονισμένη άνοιξη στα μάτια σου απαγκιάζει,
εδώ ο κόσμος χάνεται κι εκείνη δεν τη νοιάζει.
Γερνούν πριν απ’ την ώρα τους τα έμβρυα στις μήτρες,
μα οι τραπεζίτες νοιάζονται μονάχα για τις ρήτρες.
Μπροστά απ’ το λαβύρινθο ξεπέζεψε, στοχάσου… Διαβάστε περισσότερα
Δυο καρδιές
Καρδιά μου, βρες τη δύναμη
ξανά να τραγουδήσεις
κι από τα τόσα σου δεσμά
τα πιο πικρά να λύσεις.
Δεν ξέρω τι ’ναι η δύναμη
και πως την αποκτούνε.
Εγώ μονάχα να χτυπώ
ξέρω κι ας με χτυπούνε.
Καρδιά μου, … Διαβάστε περισσότερα
Του “κλέφτη” (αλλιώς ταραξάκο, δανδελίων, πικραλίδα)
Στην κρύπτη σου απαγκιάζεις
νερό και φως σοδιάζεις
κι αρμέγεις την αλμύρα
να κλώσεις νέα μοίρα.
Σε βρίσκω, σε σπουδάζω,
λιγάκι σ’ αιφνιδιάζω,
σαν βγαίνω απ’ το θαλάμι
κι απλώνω την παλάμη.
Να σου ζητήσω κάτι,
λευκό, άσπιλο δεμάτι:
σπυρί … Διαβάστε περισσότερα
Αγώνας
Πόσο μακριά ο ουρανός και πόσο ακόμα ο ήλιος
και πόσο τ’ άστρα τ’ άγνωρα κι οι απαρχές του κόσμου.
Πόσο μικρός ο άνθρωπος, πουλάκι η βούλησή του
που όταν δεν του κελαηδεί, μονάζει στη σιωπή του.
Άκτιστο, ακαταμάχητο το … Διαβάστε περισσότερα