Το σκίτσο είναι δικό μου, τίτλος: “Περισυλλογή”

ΟΝΕΙΡΟ

Ένα σοκάκι ανήλιαγο
στο όνειρό μου είδα,
που στο κατραμοκόρμι του
κρυβόταν μια Αχτίδα.

Δυο πήχες ασημόχαρτο
και μια αγκαλιά ατλάζι
της έταζε μια Ξωτικιά,
σ’ ολάνθιστο περβάζι.

Κι ένας αψύς Παλικαράς
με κόκκινα στιβάνια
ταξίμια της τραγούδαγε,
πέρα απ’ τα καραβάνια.

Μα εκείνη δεν ξεθάρρευε
και δεν φανερωνόταν,
γιατί το σκότος το βαθύ
ολόψυχα λυπόταν.

Ώσπου τον ύπνο το γλυκύ
απόδιωξε η φωνή σου
που μού ‘λεγε “ξύπνα κι εγώ
θα ονειρευτώ μαζί σου!”.

Και το σοκάκι γέμισε
αχτίδες μιλιούνια,
φωτάκια καβαλλάρηδες
μ’ ολόχρυσα σπιρούνια!