Ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Για άλλους χαράς ευαγγέλια. Για άλλους της λύπης τα μαχαίρια. Ο καθένας μας κάτι αντίστοιχο έχει να θυμηθεί. Κι αν το καλοσκεφτούμε, ανάμεσα σε ένα Από και σε ένα Επί ταλαντεύεται η ζωή μας. Το δεύτερο συνθετικό που «κολλάει» στις δύο κυρίαρχες προθέσεις μπορεί να αλλάζει, αλλά η αλληλουχία τους επιμένει να μας σφυρηλατεί. Με όλες τις διαφορετικές αποχρώσεις ενός και μόνο νοήματος, ή και μίας ατέρμονης ποικιλίας νοημάτων. Αποτυχία και Επιτυχία. Αποδοχή και Απόρριψη. Αποδοκιμασία και Επιδοκιμασία. Απόφαση και Επίφαση. Επιβολή και Αποβολή. Απόδειξη και Επίδειξη. Επιστράτευση και Αποστράτευση. Επίθεση και Απόθεση. Επίγνωση και Απόγνωση. Απομόνωση και Επιστροφή. Επιμονή, Επιβράβευση, Απόλαυση. Απόσταση. Και πάλι Από την αρχή. Επί της ουσίας. 
Μετά από μια Αποτυχία ή μια Απόρριψη, η Λύπη η Μεγαλοκυρά, κάθεται σαν την Πυθία πάνω στον τρίποδα της Αμφιβολίας και ιερουργεί. Μηρυκάζει τα πως και τα γιατί, τα μήπως, τα αν και τα ίσως. Και παλεύει να χωνέψει τον κατα(π)ληκτικό χρησμό. Που δεν μπορεί, παρά να είναι διφορούμενος. Γιατί «Ήξεις αφήξεις ουκ εν τω πολέμω θνήξεις». Η τελεία μπαίνει σε μία και μοναδική θέση. Το κόμμα όμως, που θα καθορίσει την ερμηνεία του χρησμού και τη μελλοντική ενσάρκωσή του στα χαρακώματα της βιογραφίας μας, όπου επιλέξουμε εμείς. Γιατί καθένας μας ερμηνεύει διαφορετικά το απροσδόκητο. Άλλος εξαπολύει μύδρους και θυμούς εναντίον εαυτού και αλλήλων. Άλλος σιωπά. Άλλος ξεκαρδίζεται. Άλλος απλά ξεχνά. Άλλος πεισματώνει. Άλλος κλαίει και βαλαντώνει. Άλλος γκρινιάζει, περί πολλών τυρβάζει. Άλλος παραπονιέται μέχρι τελικής πτώσης. Άλλος περιχαρακώνεται. Άλλος υπερφίαλα κομπάζει, γελοία καμαρώνεται. Άλλος σκύβει το κεφάλι. Άλλος σφίγγει τα δόντια. Άλλος χαμογελά, ευχαριστεί και συνεχίζει. 
Η Απόρριψη είναι συγγενής όλων μας. Μακρινή, κοντινή, ή ενδιάμεση, όλους μας έχει τρατάρει τον καφέ της παρηγοριάς στο τυπικά μικροαστικό σαλονάκι της. Απόρριψη από το σύντροφο, από τον εργοδότη, από το φίλο, από το γονιό, από τον αδερφό, από το γείτονα, από το συνάδελφο, από τον εκδότη. Το θέμα είναι πως συνεχίζουμε τη ζωή μας απορριπτόμενοι. Ως ανακυκλωμένα απορρίμματα, ως ανοιγμένα ρήγματα, ως περιφερόμενα διαβήματα, ή ως επιμένοντα ποιήματα; 
Σταχυολόγησα μερικές ρήσεις σπουδαίων ανθρώπων, περί Αποτυχίας και Επιτυχίας. Διαβάστε τις και αναρτήστε τις με τη σειρά που σας ταιριάζει καλύτερα στην καρδιά και στο μυαλό σας. Συνεχίζουμε. Δυνατά και Σταθερά. Ανάμεσα στο ΑΠΟ και το ΕΠΙ. ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.
«Τα τρία Τ της επιτυχίας: Ταλέντο, Τόλμη, Τύχη».
Οδυσσέας Ελύτης
«Τίποτε δεν μπορεί να αντισταθεί σε μια ιδέα που έχει έρθει η ώρα της».
Βίκτωρ Ουγκό
«Για να κάνεις μεγάλα πράγματα, δεν είναι ανάγκη να είσαι μεγαλοφυΐα. Δεν είναι ανάγκη να είσαι πάνω από τους άλλους ανθρώπους. Πρέπει να είσαι μαζί τους».
Μοντεσκιέ
«Πάντα προσπάθεια. Πάντα αποτυχία. Δεν πειράζει. Προσπάθησε ξανά. Απότυχε ξανά. Απότυχε καλύτερα».
Σάμουελ Μπέκετ
«Πολλοί από τους αποτυχημένους είναι άνθρωποι που δεν κατάλαβαν πόσο κοντά ήταν στην επιτυχία, λίγο προτού τα παρατήσουν».
Τόμας Έντισον
«Απέτυχε μεγαλειωδώς. Αλλά είχε τολμήσει μεγαλειωδώς».
Οβίδιος
«Καλύτερα να αποτύχεις πρωτοτυπώντας παρά να πετύχεις μιμούμενος».
Χέρμαν Μέλβιλ
«Τόσα πολλά και αγαπημένα πράγματα είναι στοιβαγμένα στη σοφίτα του κόσμου, επειδή δεν τα θέλουμε τριγύρω μας και δεν τολμούμε να τα πετάξουμε».
Τζων Στάινμπεκ 
Οι υπέροχοι πίνακες είναι του Αλέξη Ακριθάκη. Διαβάστε και ένα παλιό άρθρο που λέει πολλά…http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=171141. Και απολαύστε και ένα μουσικό κέρασμα για τη χαρά του δρόμου… https://www.youtube.com/watch?v=OPoadOHtYAE. 