Διαβάσατε τον τίτλο και γουρλώσατε τα μάτια; Ναι, παιδιά μου, εγώ είμαι που σας γράφω: ο πιο αγαπημένος σας Άγιος. Της Αρχιμηνιάς και της Αρχιχρονιάς! Που έρχομαι από την Καισαρεία, η οποία δεν βρίσκεται ασφαλώς στην παγωμένη χώρα των Εσκιμώων, αλλά στην Καππαδοκία. Ανοίξτε ένα χάρτη να την εντοπίσετε! Και χωρίς να θέλω να σας προσβάλω, ούτε στρουμπουλός και ροδοκόκκινος είμαι, ούτε στα κόκκινα ντυμένος σαν παίκτης του Ολυμπιακού. Μην «μασάτε», που λέτε κι εσείς: έτσι θέλησε πριν από χρόνια να με παρουσιάσει στις διαφημίσεις της μεγάλη, πολυεθνική εταιρεία αναψυκτικών…Κι επειδή η διαφήμισή της ήταν πράγματι πολύ επιτυχημένη, αυτή η εικόνα εντυπώθηκε από τότε στο μυαλουδάκι εκατομμυρίων μικρών και μεγάλων στον κόσμο για την αφεντιά μου. Και έγινε κάτι σαν «παράδοση»…
Κρατάτε κι ένα δεύτερο μυστικό; Αφού δεν κατοικώ σε…ιγκλού, ούτε στο Ροβανιέμι, την περίφημη αυτή πόλη της Φινλανδίας που προβάλλεται από τα ταξιδιωτικά γραφεία ως «το χωριό του Άη Βασίλη», δεν ταξιδεύω και με έλκηθρο που το σέρνουν τάρανδοι! Οι Άγιοι δεν χρειάζονται μεταφορικό μέσο για να ταξιδέψουν: εκτός του ότι πετάνε όπου θέλουν με τη σκέψη τους, η αγάπη τους κάνει θαύματα κι από μακριά: δεν χρειάζεται να ταξιδέψουν επί τόπου…Θα έχετε ακουστά το πώς εξαιτίας μου καθιερώθηκε το έθιμο της βασιλόπιτας. Όχι; Για ψάξτε το, παρακαλώ!
Για να μην σας τα πολυλογώ, αφού τώρα στις γιορτές έχουμε όλοι φορτωμένο πρόγραμμα, επίσκοπος ήμουν στον τόπο μου και φορούσα ένα απλό, ταπεινό ράσο. Μορφώθηκα πολύ, σπούδασα φιλοσοφία, ρητορική, γραμματική, αστρονομία, γεωμετρία, ιατρική. Όσο ζούσα ανάμεσα στους ανθρώπους, προσπαθούσα να διδάσκω τα γράμματα και να κάνω το καλό. Έφτιαξα, μάλιστα, και ένα ίδρυμα, τη Βασιλειάδα, όπου λειτούργησε ως κέντρο προσφοράς αγάπης: με ορφανοτροφείο, σχολείο, εστιατόριο, ξενώνα και νοσοκομείο για τους φτωχούς και τους ανήμπορους. Έγραψα και δικά μου βιβλία, προσπαθούσα να «σπείρω» τη γνώση στους συνανθρώπους μου, ιδιαίτερα σε σας τα παιδιά και στους νέους. Γι’ αυτό θεωρούμαι και ένας από τους 3 Ιεράρχες, προστάτες των γραμμάτων. Θυμάστε τους άλλους δύο, το Γρηγόριο το Θεολόγο και τον Ιωάννη το Χρυσόστομο; Μας γιορτάζετε στις 30 Ιανουαρίου κάθε χρόνο.
Και περνάω στο γιατί σας έγραψα αυτό το γράμμα, αφού το έθιμο είναι να μου γράφετε εσείς και, αντί γι’ απάντηση, να περιμένετε να γεμίσω τις κάλτσες σας με δώρα. Ποιες κάλτσες δηλαδή, αυτά που ζητάτε συνήθως μόνο σε…φορτηγό χωράνε, όχι σε μια τόση δα καλτσούλα! Αλλά ας σοβαρευτούμε λίγο. Ειδικά φέτος, αποφάσισα να σας γράψω, για να σας θυμίσω ότι μεταξύ μας, εκτός από παραμύθια πασπαλισμένα με χρυσόσκονη, πρέπει να λέμε και την αλήθεια. Κι η αλήθεια μπορεί να πονάει λίγο μερικές φορές, αλλά πάντα μας ελευθερώνει. Από τις αυταπάτες μας…
Κοιτάξτε γύρω σας, διαβάστε μια εφημερίδα, έντυπη ή στο διαδίκτυο, ρωτήστε τους γονείς σας και τους αγαπημένους σας ανθρώπους, τί συμβαίνει στη χώρα σας, αλλά και παντού στον κόσμο. Πόσα παιδιά σαν κι εσάς, πόσοι άνθρωποι στερούνται τα απαραίτητα, ταλαιπωρούνται αφάνταστα για να εξασφαλίσουν τα καθημερινά, υποφέρουν από αρρώστιες και δεν έχουν τον τρόπο να φροντίσουν τον εαυτό τους, παλεύουν με τα στοιχεία της φύσης για να επιβιώσουν. Μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτούς; Να ασκηθούμε λίγο στο να προσφέρουμε κι εμείς δώρα στους άλλους; Όχι μόνο να ζητάμε!
Μία ευχή και συμβουλή έχω να σας δώσω και θα το κάνω…συνθηματικά, με παροιμίες: «Κάνε το καλό και ρίξ’ το στο γιαλό», γιατί «Ό, τι έσπειρες, θα θερίσεις…»! Προσέξτε τί θα σπείρετε! Στο σπίτι, στο σχολείο, στην παρέα, οι καλοί σπόροι δίνουν, αν τους φροντίσουμε με αγάπη, καλούς καρπούς. Οπότε προσοχή, τα…σποράκια σας και τα μάτια σας! Γιατί, πιστέψτε με, έχουν δει πολλά τα μάτια μου (γεννήθηκα το 330 μ.Χ., στη Νεοκαισάρεια του Πόντου, υπολογίστε πόσα χρόνια πριν…)! Σπέρνοντας λάθος σπόρους με λάθος τρόπους, μπορεί να θερίσουμε από προσωπικές, οικογενειακές και συλλογικές μέχρι και φυσικές καταστροφές…
Και ένα τελευταίο: προσπαθήστε να είστε δίκαιοι και αντικειμενικοί με τον εαυτό σας. Μη σπείρετε…ζαβολιές και ψέματα, η συγκομιδή θα είναι φτωχή! Και στο επόμενο γράμμα μου, του χρόνου, θα σας πω την παροιμία «Ο Μανώλης με τα λόγια χτίζει ανώγεια και κατώγια»!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΟΔΕΙΑ!
Παντοτινά δικός σας,
Άγιος Βασίλης