Ποια; Μα τ’ αυγά και τα Πασχάλια! Γι’ αυτό, ξεχάστε τις στενοχώριες σας και αντί να τα βάφετε μαύρα, βάψτε τα κόκκινα, ή και πολύχρωμα ακόμη. Αν τυχόν ασχολείστε με κάποιο σπορ και έχετε αδυνατίσει από την σκληρή προπόνηση, ή σκέφτεστε ότι οι εξετάσεις πλησιάζουν και σας πιάνει τρέμουλο, ρουφήξτε τ΄ αυγό σας! Καλό θα σας κάνει, γιατί είναι δυναμωτικό. Ξέρει τι σας λέει η Βαγγελίτσα, που ποτέ δεν κάθεται στ’ αυγά της και τα έχει περάσει αυτά. Και δεν θέλω αντιρρήσεις. Ακόμη δε βγήκατε από τ’ αυγό κι αρχίσατε να βαρυγκωμάτε; Χρόνια μας…αυγά, εεε…πολλά!
Από τις ιστορίες του Σεβάχ του Θαλασσινού
Τα μυστηριώδη…Κοσμικά Αυγά
Έχετε ποτέ σκεφτεί πόσο αξιοθαύμαστο πράγμα είναι το αυγό; Το πως γίνεται να ξεπηδήσει μια νέα ζωή μέσα από κάτι τόσο μικρό και φαινομενικά ασήμαντο, ήταν ανέκαθεν για τους ανθρώπους μυστήριο μέγα και άκρως γοητευτικό. Το αυγό υπήρξε σύμβολο της ζωής, της αναγέννησης και της Ανάστασης. Δεν υπάρχει λαός που να μην του είχε δώσει τιμητική θέση στους μύθους, τις παραδόσεις και την κουζίνα του! Ξέρετε ότι το σενάριο της δημιουργίας του κόσμου από ένα αυγό, το συναντάμε παγκοσμίως, σε διάφορες παραλλαγές;
Οι Βουδιστές πιστεύουν ότι το τσόφλι του αβγού συμβολίζει την άγνοια του ανθρώπου. Κάθε φορά που σπάει, ο άνθρωπος ξαναγεννιέται, περισσότερο «φωτισμένος».
Για τους Κινέζους το αυγό συμβολίζει την ολότητα. Όταν το Κοσμικό Αυγό άνοιξε στα δύο, ο κρόκος του σχημάτισε τον ουρανό και το ασπράδι τη γη. Έτσι δημιουργήθηκε ο κόσμος.
Σύμφωνα με τους αρχαίους Αιγυπτίους, ο θεός Φθα, που είναι ο πατέρας-δημιουργός, έπλασε στον τροχό του το Κοσμικό Αυγό. Μια χήνα του ποταμού Νείλου το κλώσησε και από αυτό γεννήθηκε ο Ήλιος, ο θεός Ρα.
Μια Ινδουιστική παράδοση λέει ότι ένα θείο πουλί γέννησε το Κοσμικό Αυγό, το οποίο στη συνέχεια έπλεε στα αρχέγονα νερά του χάους. Κάποια στιγμή ξεπήδησε από μέσα του ο θεός Βράχμα. Από τα δυο μισά του αυγού δημιουργήθηκε η γη και ο παράδεισος.
Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Η Λήδα και ο Κύκνος
Ο Δίας, η Λήδα και τα αυγά
Αδύνατο να αντισταθώ στον πειρασμό. Θα σας πω κι έναν αρχαίο ελληνικό μύθο, όπου πρωταγωνιστεί το αυγό! Την πανέμορφη Λήδα, γυναίκα του βασιλιά της Σπάρτης Τυνδάρεω, ερωτεύτηκε ο…άτακτος Δίας. Για να μπορέσει να τη συναντήσει χωρίς να τον πάρουν χαμπάρι, μεταμορφώθηκε σε έναν πανέμορφο, ολόλευκο κύκνο! Όταν πέρασαν εννιά μήνες από αυτήν την αναμφισβήτητα πρωτότυπη ερωτοτροπία, η Λήδα γέννησε δυο αυγά! Από το ένα «εκκολάφτηκαν» η Ωραία Ελένη και η Κλυταιμνήστρα κι απ’ το άλλο οι Διόσκουροι, Κάστωρ και Πολυδεύκης. «Πυρ,…αυγό και θάλασσα» θα έπρεπε να λέει το αρχαίο ρητό. Γιατί σε αυτήν την περίπτωση, η ωραιότατη γυνή με το όνομα Ελένη, αφού βγήκε απ’ τ’ αυγό της, έγινε διάσημη ως «αιτία» του Τρωικού πολέμου!
Το Αυγό του Κολόμβου
Αυτό είναι ένα αυγό με…άποψη! Οι περιπέτειες του μεγάλου θαλασσοπόρου δεν τελείωσαν, μετά από τις μεγάλες ανακαλύψεις του. Όταν επέστρεψε στην Ισπανία, είχε να αντιμετωπίσει διάφορους κακοπροαίρετους αυλικούς, που ζήλεψαν τη δόξα του και προσπαθούσαν να υποτιμήσουν τα κατορθώματά του. Διέδιδαν, λοιπόν, ότι δεν ήταν δα και τόσο δύσκολο να καταφέρει κανείς ότι κι ο Κολόμβος. Μια μέρα, ο Κολόμβος τους μάζεψε μπροστά στο βασιλιά και τους ζήτησε να στήσουν όρθιο στο τραπέζι ένα αυγό. Προσπάθησαν, αλλά κανένας τους δεν μπόρεσε να πετύχει τον ιδιόμορφο αυτό άθλο. Τότε ο Κολόμβος πήρε το αυγό, το χτύπησε λίγο στη βάση του για να σπάσει κι έτσι το έκανε να σταθεί όρθιο με το ζόρι! «Βλέπετε, δεν ήταν δύσκολο να σταθεί όρθιο ένα αυγό», τους είπε, «αλλά μόνο εγώ μπόρεσα όχι μόνο να σκεφτώ με ποιο τρόπο θα γινόταν αυτό, αλλά και να το καταφέρω»…
Νίκος Εγγονόπουλος, Το Αυγό του Κολόμβου
Τα αυγά της κυρίας Ναυσικάς
Η κυρία Ναυσικά έχει αρχαίο όνομα, αλλά η ίδια κάθε άλλο παρά…αρχαία είναι. Μου έκανε, βλέπετε, την τιμή να είναι η καταπληκτική μαμά μου! Την Κοκκινοπέφτη (Μεγάλη Πέμπτη) σηκώνει τα μανίκια και κάνει τις πιο φοβερές βαφές αυγών που έχω δει. Το μυστικό της; Ένα παλιό έθιμο της Κρήτης, που είναι η ιδιαίτερη πατρίδα της. Μαζεύει φύλλα από τα δέντρα (καμιά φορά και λουλούδια) και ξεφλουδίζει τα ξερά κρεμμύδια. Πρώτα τα πλένει κι ύστερα διαλέγουμε μαζί αυτά που θα χρησιμοποιήσουμε. Κοιτάζουμε να υπάρχει ποικιλία στα σχήματά τους. Τοποθετούμε σε κάθε αυγό ένα φύλλο, ή ένα λουλούδι, ή ένα κρεμμυδόφυλλο, στερεώνοντάς το πάνω του με κομματάκια από παλιά καλσόν, τα οποία δένουμε σφιχτά με κλωστές. Τα αυγά, «κουκουλωμένα» με φύλλα, ή λουλούδια, ή κρεμμυδόφυλλα, μπαίνουν στην κατσαρόλα, παρέα με τη σκόνη-βαφή τους. Αφού βράσουν, τα αφήνουμε να κρυώσουν και μετά τα «γδύνουμε»: το σχήμα του φύλλου ή του λουλουδιού διαγράφεται λευκό πάνω στο βαμμένο αυγό! Τα τυλιγμένα με κρεμμυδόφυλλα αυγά, γίνονται…εμπριμέ, πορτοκαλοκιτρινοκόκκινα, καμιά φορά και καφέ-κεραμιδί, ανάλογα με την απόχρωση του κρεμμυδόφυλλου. Τα αυγά της κυρίας Ναυσικάς είναι έργα τέχνης, δεν το συζητώ! Δοκιμάστε το…κόλπο και είμαι σίγουρη ότι θα ενθουσιαστείτε με το αποτέλεσμα. Εξάλλου, η δεξιοτεχνία της έχει πλέον αποτυπωθεί και σε βιβλίο, όπου πρωταγωνιστεί με τον εγγονό της Νικηφόρο στην περιπέτεια του αυγού που ράγισε!
Τέλος, για να μην αδικήσω και την άλλη μου ρίζα, ξέρετε πως ο παππούς μου ο Ανέστης, από την Κερασούντα του Πόντου, κέρδιζε όλα ανεξαιρέτως τα εγγόνια του στο τσούγκρισμα των αυγών; Έβαφε κόκκινο το ξύλινο αυγό, που χρησιμοποιούμε, για να μαντάρουμε τις τρύπιες κάλτσες! Αυτό το γράφω σε πείσμα όλων των ανεκδότων, που θέλουν τους Πόντιους λίγο αφελείς και χαζούληδες. Ξέρω, βέβαια, ότι σας έβαλα στα αίματα, αλλά…σιγά τ’ αυγά. Μέχρι να σας πάρουν χαμπάρι, εσείς θα τους έχετε «σπάσει» όλους!