Στα σχολικά προαύλια
μύρισε πια μπαρούτι
κι η τάξη η πανδημική
σωστό κονσερβοκούτι.

Σε μπαρ κι εστιατόρια
απόσταση κρατάνε.
Μα σε μια τάξη σχολική
όλοι οι καλοί χωράνε.

Δάσκαλε, την υπομονή
βάλε για πανοπλία.
Το έργο τούτο λέγεται
παιδεία – παρωδία.

Τη μάσκα φόρεσε σωστά
και μην αυθαδιάζεις.
Δεν έχεις πια δικαίωμα
να κλαις και να τρομάζεις.

Στάσου φρουρός ακοίμητος
με μάτια καρφωμένα
στα τρυφερά ζαγάρια σου
τα μασκοφορεμένα.

Οφείλεις να ’σαι νουνεχής
γιατρός και αστυνόμος,
φύλακας και καθαριστής,
νταντά και νοσοκόμος.

Δάσκαλος μόνο αληθινός
με φως στο πρόσωπό σου
να είσαι πλέον δεν μπορείς
και ξέχνα τ’ όνειρό σου.

Δάσκαλε, αναλώσιμος
ήσουν και πάντα θα ’σαι.
Όσα σου τάξουν ή σου πουν,
αυτό να το θυμάσαι.

Σε κρίνει και σε λοιδορεί
καθείς και καθεμία.
Μα τη δική σου άποψη
τη λένε φασαρία.

Δάσκαλε, άντεξες πολλά,
νοιάσου και τον εαυτό σου.
Αλλού είναι όλα τα λεφτά
και όχι στο σχολειό σου.

Κι απ’ τα δεσμά σου τ’ άχαρα
σαν Προμηθέας άλλος
δείξε τους πως μια τόση δα
φλογίτσα γίνεται πυρά.

Τα πλήθη τ’ αλαλάζοντα,
οι κέραμοι κι οι πλίνθοι
σύντομα θα περάσουνε
στ’ ασήμαντα, στη λήθη.

Μα εσύ θα βρίσκεσαι εσαεί
με το καλό συνάφι
στης μάχης την πρώτη γραμμή,
η μοίρα σου το γράφει.

Κατακαημένε δάσκαλε,
τι σου ’μελλε να πάθεις.
Απέξω κι ανακατωτά
την κοινωνία θα μάθεις.

Γι’ αυτό μη σεκλετίζεσαι
απ’ τον κατατρεγμό τους.
Είναι αναπόφευκτο: θα βρουν
κι αυτοί το δάσκαλό τους.

Όπου η λέξη δάσκαλος είναι κάθε δασκάλα και δάσκαλος, της όποιας ειδικότητας και βαθμίδας.

Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης “Θεόδωρος Παπαγιάννης” στο Ελληνικό Ιωαννίνων, μπροστά σε ένα από τα πλέον εμβληματικά έργα τέχνης του εξαίρετου γλύπτη μας. Για περισσότερες πληροφορίες: http://theodoros-papagiannis.gr/el/museum