Απόψε είδα όνειρο
πως πήγαινα σχολείο
σε ένα υπερσύγχρονο,
κατάφωτο ενυδρείο.

Δεν χρειαζόταν να φορώ
στο πρόσωπό μου μάσκα,
γιατί τ’ ωραίο μου σκάφανδρο
είχε μοδάτη κάσκα.

Δύτρια ήμουν άπαιχτη
και ψάρια οι μαθητές μου.
Τα πάντα διαθεματικά
δίδασκαν οι σιωπές μου.

Τους μάθαινα στατιστική,
χορό στις μπουρμπουλήθρες,
ρομποτική και μόντελινγκ
σε υδρόβιες τσουλήθρες.

Την ώρα της νοηματικής,
παρέα με τις σκορπίνες,
σχολιάζαμε πως το ’παθαν
το έγκαυμα οι Μυκήνες.

Δίπλα μας υποβρύχια
έπαιζαν το κρυφτούλι
κι αρματωμένοι αστακοί
φύλαγαν καραούλι.

Πιο πέρα κάτι φίλοι μας
άπλωναν μια μεζούρα
και μοίραζαν τη θάλασσα!
Αυτή κι αν είν’ καζούρα!

Τι ωραία που περνούσαμε
εκεί, στο ενυδρείο…
Μ’ αλίμονό μου ξύπνησα
και τέλειωσε τ’ αστείο.

Το τραγούδι της ημέρας: https://www.youtube.com/watch?v=CqwynMuaiEk