Τη μύτη του ψάχνει. Mon dieu, αγνοείται!
Με μάσκα φιμώθηκε και ρονρονίζει.
Να μην ξεφυσά ως μια μύτη καλείται.
Να μη ροχαλίζει, να μην ξεμυτίζει.

Με μάσκα φιμώθηκε και ρονρονίζει.
Αχ! Μύτη με μύτη μαζί της να ‘ρχόταν!
Να μην ροχαλίζει, να μην ξεμυτίζει.
Αβρός Συρανό για αυτήν ας γινόταν!

Αχ! Μύτη με μύτη μαζί της να ‘ρχόταν!
Σταλιά να μη μοιάζει στο γιο του Τζεπέτο.
Αβρός Συρανό για αυτήν ας γινόταν,
με ένα εμβόλιο καρφίτσα στο πέτο.

Σταλιά να μη μοιάζει στο γιο του Τζεπέτο.
Μαζί να κλεφτούν μια υπέροχη μέρα
με ένα εμβόλιο καρφίτσα στο πέτο
ελεύθεροι πλέον να παίρνουν αέρα.

Μαζί να κλεφτούν μια υπέροχη μέρα
ιούς εστεμμένους και μη ν’ αψηφούνε
ελεύθεροι πλέον να παίρνουν αέρα
σπυριά στα ρουθούνια να μην ξαναβγούνε.

Ιούς εστεμμένους και μη ν’ αψηφούνε
μια μύτη να γράψει ξανά ιστορία
σπυριά στα ρουθούνια να μην ξαναβγούνε
να στέκει αγέρωχη σαν του ξιφία.

Μια μύτη να γράψει ξανά ιστορία
απόψε, κυρίες και κύριοι, βρείτε
να στέκει αγέρωχη σαν του ξιφία.
Τη μύτη του ψάχνει. Mon dieu, αγνοείται!