Κάτι τελειώνει, κάτι αρχίζει,
πότε μεγάλο και πότε μικρό,
πότε αλμυρό και πότε γλυκό.
Κι η γη γυρίζει, στριφογυρίζει.

Κάτι αρχίζει, κάτι τελειώνει,
πότε με ζέστη, πότε με κρύο,
πότε για έναν, πότε για δύο.
Κι όλο βραδιάζει και ξημερώνει.

Κάτι τελειώνει, κάτι αρχίζει,
πότε με γέλιο, πότε με δάκρυ,
πότε στη μέση, πότε στην άκρη.
Κι η γη γυρίζει, στριφογυρίζει.

Κάτι αρχίζει, κάτι τελειώνει,
πότε με κόσμο και πότε χώρια,
πότε πιο εύκολα, πότε με ζόρια.
Κι όλο βραδιάζει και ξημερώνει.

Μα ό,τι κι αν έρθει, ό,τι περάσει,
υπάρχει κάτι που δεν θ’ αλλάξει.
Το λένε αγάπη, το λένε ελπίδα
κι είν’ η Ιθάκη μας κι η Ατλαντίδα.