Εγώ είμαι με τ’ αδύναμα πουλιά και με τ’ αγρίμια
που πολεμούν στη μοναξιά της μοίρας τα τσαλίμια
και που κανείς δεν τα ρωτά πως ξημερώνει η μέρα
και αν οι νύχτες τους φορούν μια σιδερένια βέρα.

Εγώ είμαι μ’ όσους δεν βαστούν κομπόδεμα στη ζώνη
κι ανθίζουν και μαραίνονται σαν άσπιλη ανεμώνη.
Που δεν ορίζουν τίποτα, ο κόσμος δεν τους ξέρει
κι ούτε θεοί, ούτε θνητοί δεν τους κρατούν το χέρι.

Εγώ είμαι με τους άτυχους και με τους ηττημένους,
μ’ αυτούς που οι περισσότεροι τους θεωρούν χαμένους.
Με όσους δεν μοστράρουνε τα κατορθώματά τους,
μ’ εκείνους που ανεβαίνουνε σεμνά το Γολγοθά τους.

Εγώ είμαι, μάτια μου ακριβά, με σένα ένα σώμα
και μια ψυχή που λαχταρά να βγει στο πάνω δώμα.
Και αν είναι εκεί ο Παράδεισος με ρόδα κι αγγελούδια,
θα γίνω μαθητούδι τους, να γράφουμε τραγούδια.

Εικόνα: Ο λευκός άγγελος της Ι. Μονής Μιλέσεβα. Το μοναστήρι της Μιλέσεβα βρίσκεται στην Κεντρική Σερβία, κοντά στην όχθη του ποταμού Μιλεσέβιτσα.