ζούσε μια καλή κοπέλα
όμορφη σαν περιστέρα.
Ο χρυσός της ο μπαμπάς
δούλευε σ’ ένα μαγαζί
με υφάσματα πολλά
κι έραβε καταπληκτικά!
Ήξερε να φτιάχνει ρούχα
για μεγάλους και μικρούς
καλοκαίρια και χειμώνες
έντυνε πλούσιους και φτωχούς.
Η καλή του η κορούλα
που ήταν κι όμορφη πολύ
έπαιρνε διάφορα πανάκια
απ’ του μπαμπά το μαγαζί.
Και έφτιαχνε ωραία χαλάκια
σαν πίνακες ζωγραφικής
με το ψαλίδι και την κόλλα
χειροτεχνίες της ψυχής.
Σε ένα δάσος χιονισμένο
ένα σπιτάκι εξοχικό
και δυο ελάφια ερωτευμένα
να παίζουν πλάι στο νερό!
Τρία παιδιά κι ένα σκυλάκι
να χαίρονται την παγωνιά
κι ένα χιονάνθρωπο να φτιάχνουν
με χαμογέλιο στην καρδιά.
Τώρα μεγάλωσε η κοπέλα
δασκάλα είναι τρυφερή
μαμά και σύντροφος σπουδαία
και φίλη μου ξεχωριστή.
Και το σχολείο μας στολίζει
με το χαλάκι το μικρό
συγκίνηση να μας γεμίζει,
δώρο πολύτιμο, ακριβό…
