Στη μέση του καλοκαιριού
μαζί εδώ και χώρια αλλού
για θάλασσα διψάμε.
Και φτάνει κάποτε ο καιρός
που πιάνει φύκια ο τροχός
μα εμείς τον αψηφάμε.

Στη μέση του καλοκαιριού
με την ορμή του δελφινιού
στ’ απόνερα βουτάμε.
Με βέργες από λυγαριά
χτίζουμε ανάλαφρα σκαριά
κι απτόητοι κινάμε.

Στη μέση του καλοκαιριού
με την καρδιά του καρπουζιού
οι πίκρες μας γλυκαίνουν.
Μα είναι πρόσκαιρη η δροσιά
χωρίς πυξίδα και κουπιά
οι Ιθάκες μας μακραίνουν.