Ξημέρωσε και φώτισε
κι ο ουρανός διψάει
και στέλνει τον Αυγερινό
σε μια πηγή να πάει.
Μα εκείνος κοντοστέκεται
σε πόρτα σφαλισμένη
κι αναρωτιέται ποια ψυχή
εκεί είναι φωλιασμένη.
Μην είναι η Μυριόκαλη
που όλους τους πλανεύει,
ή μήπως ο … Διαβάστε περισσότερα
Αχού, γιατί να σπάσω;
Τι ακόμη θα περάσω
πια μέσα στα σκουπίδια,
μακριά απ’ τα παιχνίδια;
Ποιο άτσαλο παιδάκι
δεν πρόσεξε λιγάκι,
μου φέρθηκε με βία;
Δεν είχα προστασία…
Τραυματισμένο, μόνο,
γιατί με τόσο πόνο
να χάσω τη χαρά μου,… Διαβάστε περισσότερα
Να ’χα στους ώμους μου φτερά
και σύννεφα στα πόδια,
αμέσως θα ξεπέρναγα
τις λύπες και τα εμπόδια.
Θα σκάλιζα χαμόγελα
ψηλά στα κορφοβούνια
και το δισάκι των φτωχών
θα γέμιζα ως τα μπούνια.
Ένα καράβι αρχάγγελους
θ’ αμόλαγα στην … Διαβάστε περισσότερα