Τα χρόνια μου λέξεις στρουθιά κουρασμένα
ψιμύθια, πόρπες σ’ αρχέγονους μύθους
δεν έχουν σιρόπι ροδιού για εμένα
αρχίγραμμα μόνο σε γυάλινους λίθους.

Ψιμύθια, πόρπες σ’ αρχέγονους μύθους
ζητώ το παιδί που μαζί τους ξεχνιέται
αρχίγραμμα μόνο σε γυάλινους λίθους
το πάθος, το λάθος που δεν αγαπιέται.

Ζητώ το παιδί που μαζί τους ξεχνιέται
με φως και σκοτάδι πορεία χαράζει
το πάθος, το λάθος που δεν αγαπιέται
στο χάρτη του κόσμου παράπονο στάζει.

Με φως και σκοτάδι πορεία χαράζει
γενέθλια ρίμα ποιος πλέκει για μένα;
Στο χάρτη του κόσμου παράπονο στάζει
τα χρόνια μου λέξεις, στρουθιά κουρασμένα.

Το παντούμ είναι μορφή ποιήματος που κατάγεται από τη Μαλαισία, με πλεχτή ομοιοκαταληξία. Ο δεύτερος και ο τέταρτος στίχος της μιας στροφής γίνονται πρώτος και τρίτος της επόμενης. Επιπλέον, ο πρώτος στίχος του ποιήματος επαναλαμβάνεται στο τέλος του. Εξαιρετικά παντούμ έχει γράψει ο Γιώργος Σεφέρης.