Άνοιξε το παράθυρο και τον κατέλαβε το φως. Μια πεταλούδα υπέγραφε ειλητάρια στους λυγερούς βραχίονες της αγριαχλαδιάς. Τα σύννεφα αγκαλιάζονταν στην κλίνη τ’ ουρανού, πληγώνοντας ανεπανόρθωτα το κυανό του υποσέντονο.
Δεν ήξερε πώς να ψελλίσει καλημέρα. Σήκωσε αργά τη δεξιά … Διαβάστε περισσότερα
Ο κόσμος είναι ωκεανός,
βουνά τα κύματά του,
γι’ αυτό θαλασσοπνίγονται
τα έρμα τα παιδιά του.
Αν δεν φροντίσεις συνετά,
καρδιά μου, το σκαρί σου,
κάθε που αλλάζει ο καιρός
ρισκάρεις τη ζωή σου.
Αέρισέ του τα πανιά
να έχεις … Διαβάστε περισσότερα
Ένα καράβι έχει ριζώσει στο αυτί μου.
Αδημονεί να καμακώσει την ψυχή μου.
Δεν είσαι μαύρη σημαδούρα, μου σαλπίζει.
Κοντά σου κάθε μελλοθάνατος ελπίζει.
Εγώ σκυφτή ψάχνω κοχύλια στο λαιμό σου.
Εσύ κοιμάσαι και ξυπνάει τ’ όνειρό σου.
Ποιος ξέρει, … Διαβάστε περισσότερα
Στη μέση του καλοκαιριού
η μέρα αναστενάζει.
Αχάραγα πιάνει δουλειά
κι ο ιδρώτας ώρες στάζει.
Βαστά μες στο ζεμπίλι της
ντομάτα, ελιές και λάδι
να κολατσίσει ζυμωτό,
βρεμένο παξιμάδι.
Έχει στ’ αυτιά του τζίτζικα
το επίμονο τραγούδι
και τρέμει μην … Διαβάστε περισσότερα