Όμως υπάρχει κι ένα άλλο καλοκαίρι,
που δεν μυρίζει αντηλιακό,
που δεν φοράει σατέν μαγιό,
δεν πίνει βότκα σε πολύχρωμο μιντέρι.

Όμως υπάρχει κι ένα άλλο καλοκαίρι,
που δεν πηγαίνει εξοχή,
κολλάει πάνω του η στολή,
δεν χαριεντίζεται με κινητό στο χέρι.

Όμως υπάρχει κι ένα άλλο καλοκαίρι,
με φανελάκι αθλητικό,
μες στο χωράφι τ’ αχνιστό,
που κολατσίζει με ντομάτα και κασέρι.

Όμως υπάρχει κι ένα άλλο καλοκαίρι,
καψαλισμένο σαν ψωμί,
κρεμιέται απ’ την οικοδομή
κι είναι η ανάσα του καυτή σαν το πιπέρι.

Όμως υπάρχει κι ένα άλλο καλοκαίρι,
γιατρός στην άγονη γραμμή,
κάνει ό,τι πρέπει να μπορεί
κι απολυμαίνει στην ελπίδα το νυστέρι.

Είναι αυτό το καλοκαίρι που αγαπώ,
με το μολύβι στο χαρτί,
να μου θυμίζει τη ζωή
που δεν με διάλεξε, εγώ όμως τη ζω.

Φωτογραφία: Κώστας Μπαλάφας