Τα καινούργια μας θα γίνουνε παλιά,
όλοι οι γέροντες υπήρξανε μωρά.
Η αναχώρηση θα έχει γυρισμό,
ο ερχομός σου θα φέρει το φευγιό.

Το σποράκι θα θρέψει το βλαστό
και εκείνος θα προσφέρει τον καρπό.
Ο καρπός, αν δεν κοπεί και φαγωθεί,
θα επιστρέψει να χωθεί πάλι στη γη.

Το νερό θα ζεσταθεί, θ’ αναληφθεί,
θα κρυώσει και θα πέσει σα βροχή.
Το ποτάμι θα κυλήσει ως την ακτή,
με τη θάλασσα κι αυτό θα ενωθεί.

Η ζωή κυκλωτικός μοιάζει χορός,
είναι ο κόσμος της περίπλοκα απλός.
Αν πιστέψεις πως ελέγχεις τη ροή,
η εξουσία σου θ’ αυτοκαταστραφεί.

Γι’ αυτό ζήσε και σεβάσου τη στιγμή,
μην αφήνεις την ψυχή σου ν’ αλωθεί.
Στις πληγές σου στάξε βάλσαμο κι αλόη,
δες τα σύννεφα ανάσκελα στη χλόη.

Που θα πάει, θα γυρίσει ο τροχός,
τα σκοτάδια θα τα διαδεχτεί το Φως.
Μείνε ακέραιος στις επάλξεις και στυλώσου
και μονάχα στην αγάπη παραδώσου.