Ζωή δεύτερη

Μία μπουκίτσα ζάχαρη
κι όμως ψηλά αρμενίζει.
Σταλίζει στο μπαλκόνι μου
και με καλημερίζει.

Περνιόμαστε για δυνατοί,
τον κόσμο κυβερνάμε,
αλλά ό,τι και να κάνουμε
απλώς χαμοπετάμε.

Μία σταλιά από πούπουλα
δαμάζει τον αέρα.
Γλεντάει την υδρόγειο,
τραγούδι νύχτα μέρα.… Διαβάστε περισσότερα

Ως πότε;

Αυτός ο τσακισμένος της μυρσίνης μίσχος
ήταν κάποτε ο βραχίονας μιας γροθιάς.

Αυτή η μισοσβησμένη, άνευρη φλόγα
ήταν κάποτε η καρδιά μιας πυρκαγιάς.

Αυτό το μελανόμορφο, απύθμενο λαγήνι
ήταν κάποτε το αποκούμπι μιας σοδειάς.

Αυτή η λαβωμένη, αμετανόητη σημαία
ήταν … Διαβάστε περισσότερα

Ευχή καθημερινή

Μια ώρα δίχως βάσανα
ας έρθει κάποια μέρα,
με πίτα και καφέ γλυκό
στον καθαρό αέρα.

Να τιτιβίζουν τα πουλιά,
οι σπόροι να χειμάζουν
κι όσοι κινάνε για δουλειά
να μην αναστενάζουν.

Να βλέπω πρόσωπα ανοιχτά
στο γαλανό ταβάνι,
μ’ … Διαβάστε περισσότερα

Στην ίδια μάχη

Ένα ακόμη χάραμα
στου Υμηττού την πλάτη.
Ποιος θα ξυπνήσει σήμερα
με την καρδιά γεμάτη;

Ποιος στο μπαλκόνι του θα βγει
να πει μια καλημέρα,
στον ήλιο και στα σύννεφα
και στο δροσάτο αγέρα;

Ποιος θα χαϊδέψει στοργικά
τη μυρωδάτη … Διαβάστε περισσότερα