Αντιμετωπίζω την πρόσκληση ανθρώπων του βιβλίου στο σχολείο ως μία ολοκληρωμένη μη τυπικού χαρακτήρα εκπαιδευτική δράση, που έχει ως κύριο στόχο της την ανάπτυξη της φιλαναγνωσίας αλλά και των ατομικών και συλλογικών δεξιοτήτων των μαθητών που σχετίζονται αναπόφευκτα και θεμελιακά με αυτήν.
Σχεδιάζω και οργανώνω το πριν, το κατά τη διάρκεια και το μετά της επίσκεψης ανθρώπων του βιβλίου στο σχολείο σε συνεργασία με τους μαθητές, τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς, τη διεύθυνση του σχολείου, το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων και άλλους εξωτερικούς συνεργάτες που μπορεί να συνδράμουν σε αυτήν, να την εμπλουτίσουν και να την προάγουν.
Λαμβάνω υπόψη την ηλικία, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τις ανάγκες, δυνατότητες, αδυναμίες και προσδοκίες των μαθητών κατά το σχεδιασμό και οργάνωση της δράσης, ώστε να δημιουργηθεί ένα θετικό και γόνιμο παιδαγωγικό κλίμα, όπου όλοι θα μπορούν να εκφράζονται, να συνυπάρχουν, να επικοινωνούν και να δημιουργούν ελεύθερα, ισότιμα, δημοκρατικά, συμπεριληπτικά.
Θυμάμαι πάντα ότι ο κυρίαρχος στόχος της πρόσκλησης ανθρώπου του βιβλίου στο σχολείο δεν είναι η μετατροπή της παρουσίας του και των δράσεων που σχετίζονται με αυτήν σε ένα ακόμη «μάθημα», σε ένα διδακτικού χαρακτήρα συμπλήρωμα των αναλυτικών προγραμμάτων, αλλά η εδραίωση της πεποίθησης ότι το βιβλίο συνιστά κορυφαίο πολιτιστικό αγαθό που μας προσφέρει ψυχαγωγία, συναισθηματική πλήρωση, ψυχική ενδυνάμωση, οξύνει την αντιληπτική, αισθητική, γνωστική, γλωσσική και επικοινωνιακή μας ικανότητα, τρέφει τη φαντασία και τη δημιουργικότητα, μας ταξιδεύει, μας εμπνέει, μας συντροφεύει.
Κατανοώ ότι η/ο συγγραφέας είναι ο σύγχρονος πρεσβευτής μιας πανάρχαιας και σπουδαίας -σε λειτουργικό, υπαρξιακό και συμβολικό επίπεδο- πνευματικής, καλλιτεχνικής και πολιτιστικής λειτουργίας: της γραφής ως τέχνης του λόγου. Δεν είναι ευκαιριακός «παρουσιαστής», «διασκεδαστής», «πωλητής βιβλίων»…Είναι μία προσωπικότητα με τις δικές της ανάγκες, δυνατότητες, δεξιότητες αλλά και προσδοκίες από την παρουσία της/του στο σχολείο. Δεσμεύει τον πολύτιμο χρόνο της/του για το σκοπό αυτό, προετοιμάζεται για να επικοινωνήσει αποτελεσματικά με το κοινό που τον περιμένει, μπορεί να έχει τρακ, αγωνία για την έκβαση αυτής της συνάντησης. Του αξίζει να βρεθεί σ’ ένα περιβάλλον που θα τον σεβαστεί και θα του επιτρέψει να επικοινωνήσει αβίαστα, άκοπα, δημιουργικά, πρωτότυπα και να απολαύσει κι εκείνος τη διεργασία.
Ο άνθρωπος του βιβλίου είναι καλεσμένος και φιλοξενούμενός μας και αναλόγως οφείλουμε να του συμπεριφερόμαστε. Δεν έρχεται στο σχολείο για να υποκαταστήσει τον δικό μας ρόλο και έργο, αλλά ούτε και για να αποτελέσει διακοσμητικό ή συμπληρωματικό στοιχείο σε δράσεις που δεν αφορούν στο έργο του.
Το βιβλίο σε όλες τις μορφές του, παραδοσιακές και σύγχρονες και οι άνθρωποί του (συγγραφείς, εικονογράφοι, εκδότες, βιβλιοπώλες, κ.ά.) είναι οι βασικότεροι σύμμαχοί μας στο σχολείο, σε όλους μας τους παιδαγωγικούς στόχους, σε όλες τις θεματικές ενότητες, σε όλες μας τις δραστηριότητες. Έτσι οφείλουμε να τους αντιμετωπίζουμε. Είναι ευθύνη και υποχρέωσή μας, ειδικά στην εποχή μας όπου οι κάθε λογής οθόνες, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η τεχνητή νοημοσύνη έχουν εισβάλλει στη ζωή μικρών και μεγάλων με τρόπο καταλυτικό και συχνά ανεμπόδιστο και ανεξέλεγκτο, να προβάλλουμε, να υποστηρίζουμε και να αξιοποιούμε δημιουργικά το βιβλίο και τους ανθρώπους του.
Ας προσπαθήσουμε να μετατρέψουμε την πρόσκληση ενός ανθρώπου του βιβλίου στο σχολείο σε αλησμόνητο βίωμα για τους μαθητές, βάζοντας ως δάσκαλοι και την προσωπική μας σφραγίδα σε αυτό. Αλλιώς δεν έχει νόημα. Αυτό που θαυμάζουμε, θέλουμε να το μιμηθούμε. Ας προσφέρουμε στα παιδιά μας πρότυπα που να αξίζει να τα μιμηθούν, εμπειρίες που αξίζει να ζήσουν και να μοιραστούν. Ας τα εμπνεύσουμε να διαβάσουν λογοτεχνία όχι από υποχρέωση, αλλά από βαθιά εσωτερική ανάγκη να γνωρίσουν και να καταλάβουν καλύτερα τον εαυτό τους και τον κόσμο. Και για αποκτήσουν την ηθική, πνευματική και συναισθηματική αρτίωση ώστε να γράψουν κάποια στιγμή και τη δική τους ιστορία.