Αγκάθια τρυγώ.
Αυτό θα σημαίνει
θνητός, φθαρτός να ζω.

Αγκάθια μικρά,
φιλιά ξεφουντωμένα,
τριανταφυλλιά.

Αγκάθια σκληρά,
εβένινη έννοια,
σουβλερά, αγριωπά.

Μια ιστορία
που κάποιος γράφει,
μητέρα κι αγία.

Αιχμηρό μετερίζι
η κάθε αράδα.
Δεν το γνωρίζει.

Η μοίρα ορίζει.
Μονάχος ο ήρωας
που ελπίζει.

Πλανιέται, πονά
μαραγκιασμένος.
Φωλιά μετάξι ζητά.

Στον ακανθώνα,
Ιούδες φιλούν
τον Ραβί Ροβινσώνα.

Με λεξαγκάθια
την Αγάπη εξωθούν
στα κατακάθια.

Πέτρες στο χώμα,
οι απαθείς κοιτούν.
βουλοκέρι στόμα.

Ο Άδης επιχαίρει
ραπίσματα αθώων.
Η λήθη συμφέρει.

Το σκοτάδι, τα Πάθη,
η Ανάσταση.
Ρόδο μ’ αγκάθι.