Μου είπαν πως μαρμάρωσες,
η Πόλις σου εάλω
κι αντί πορφύρα, σάβανο
στο μέλλον μου να βάλω.

Μου είπαν πως σε πόντισαν
στου Άδη το θαλάμι.
Οι κόποι κι οι θυσίες σου
πως πήγανε χαράμι.

Μου είπαν πως δεν σκιάχτηκες
μπροστά στην καταιγίδα.
Μα εγώ νογώ: δεήθηκες
γονυπετής για αιγίδα.

Μου είπαν πως δεν λύγισες
στου λεπιδιού την άκρη.
Μα τα θυμάρια ορκίζονται
πως μεταλάβαν δάκρυ.

Μου είπαν πως τελείωσε
μαζί σου η Ρωμιοσύνη.
Μακάριοι οι ανιστόρητοι.
Τους έφαγε η βιασύνη.