Είναι οι καιροί σκληρόκαρδοι
κι αγέραστος ο χρόνος
κι αν δεν παραμυθιάζεσαι
σε καταπίνει ο πόνος

Λύνουν και δένουν άφοβα
τ’ ανήμερα θηρία
χωρίς αιδώ και χαλινό
κάνουν θεό τη βία

Άλλος γεννιέται λούλουδο
και άλλος σαρκοβόρο
και ξέρουμε ποιος απ’ τους δυο
θα προκαλέσει ντόρο

Εσύ που αθόρυβα μοχθείς
και πουθενά δεν φτάνεις
δεν είσαι, φως μου, είδηση
και νούμερα δεν κάνεις

Σε μια οθόνη κλείνουνε
τα νιάτα τους οι ανθοί μας
κι εμείς αναρωτιόμαστε
πως ξέφτισε η ζωή μας

Κι όταν απελπιζόμαστε
κι αντρειεύει το σαράκι
ρίχνουμε στο γυαλί ρακή
κι ακούμε Θεοδωράκη

Τελειώνει κάτι κάποτε
χωρίς να το δακρύσεις
ή κάνεις πως τελείωσε
για να το λησμονήσεις;

Τα έργα: Φίκος