Καράβι μου κι αν άραξες
σ’ απάγκιο ερημογιάλι,
να μη θαρρείς πως γλύτωσες
απ’ την ανεμοζάλη.
Καράβι μου τη φτιάξη σου
πολύ μην τη ζορίζεις.
Θεά, θεριό η θάλασσα
και πνίγει όσα ελπίζεις.
Στ’ αμπάρι σου ασφάλισε
τ’ ανθρώπινα και … Διαβάστε περισσότερα
Δεν έχεις λόγια, λες, και ντύνεσαι ρημάδι,
μήπως κρυφτεί της ανομίας σου το σημάδι.
Μα έχεις στρώμα, δυο καρέκλες και τραπέζι
και το παιδί σου πλάι αμέριμνο να παίζει.
Δεν έχεις άλλη υπομονή, λες, και φωνάζεις.
Συνομωσίες κι ανεπάρκειες μηρυκάζεις.… Διαβάστε περισσότερα
Να ’χα φτερά ασυγκράτητα
απ’ ασημένια γάζα,
να δώσω μια, ν’ αναληφθώ,
στα ουράνια τα γαλάζια.
Να μη μ’ αγγίζουν οι κραυγές
κι οι στάχτες των ανθρώπων,
να σεργιανίζω στις χαρές
παραδεισένιων τόπων.
Το Νικηφόρο, τη Μαντώ
και τη μικρή … Διαβάστε περισσότερα
Μου είπαν πως μαρμάρωσες,
η Πόλις σου εάλω
κι αντί πορφύρα, σάβανο
στο μέλλον μου να βάλω.
Μου είπαν πως σε πόντισαν
στου Άδη το θαλάμι.
Οι κόποι κι οι θυσίες σου
πως πήγανε χαράμι.
Μου είπαν πως δεν σκιάχτηκες
Περάσαμε καταπληκτικά συμμετέχοντας στη βιβλιοφιλική δράση των Εκδόσεων Υδροπλάνο με τίτλο “Ταξίδι στον Πλανήτη Βιβλίο!”. Πρώτα διαβάσαμε προσεκτικά και συζητήσαμε τους όρους και τους κανόνες συμμετοχής στο διαγωνισμό.
Μετά προχωρήσαμε σε έναν “καταιγισμό ιδεών” που οδήγησε σε ψηφοφορία, ώστε να … Διαβάστε περισσότερα
Δυο μονοπάτια ανοίγονται μπρος στην αρχή του κόσμου.
Το ένα είναι της μυρτιάς, το άλλο είναι του δυόσμου.
Απλώνει φύλλο η μυρτιά, πράσινο, όλο χάρη
του Ορφέα και του Απόλλωνα στολίζει το δοξάρι.
Γιομίζει ο δυόσμος ευωδιά ξέφωτα και ρουμάνια,… Διαβάστε περισσότερα
Τις κοσμοσείστρες ιστορίες δες πως ντύθηκα
Να βγω ετοιμόγεννη στο γαλανό περβάζι
Με την καρδιά μου ένα ελάφι πουπουλένιο
Τα μάγουλά μου ροδαλά μαργαριτάρια
Έλα μαζί μου! Θα οργώσουμε τα ουράνια
Σποράκια μύθων θα τρυγήσουμε στα νέφη
Και μην σκεφτείς … Διαβάστε περισσότερα
Πήρα τζουρά γλυκόλαλο και πένα φιλντισένια
και στα ταξίμια πόντισα την πιο κρυφή μου έννοια.
Γιατί έπιασαν τα μάτια σου κι όλα τα φυλακώσαν
και μες στα φυλλοκάρδια μου τρία καρφιά καρφώσαν.
Το πρώτο γράφει σ’ αγαπώ, το δεύτερο σε … Διαβάστε περισσότερα
Χλωρό αστράκι με κοιτά,
το μπόι μου μετράει.
Μια στάλα είναι, μια μπουκιά
κι όμως μοσχοβολάει.
Στην άμμο έχει το κορμί,
τη ρίζα στην αλμύρα.
Κι εγώ ρωτώ πόσο βαριά
τη μοίρα μου να πήρα.
Πατρίδα του έχει τη στιγμή… Διαβάστε περισσότερα
Λιμνάζεις.
Έγινε έλος ο κρυφός παράδεισός σου
κι αδέκαστοι πύθωνες τα μήλα του φυλάγουν.
Κείτεσαι άγρυπνος σε κιλίμια από λάσπη,
λυγμούς ανέμων και ερήμους παπαρούνες.
Γεύεσαι μόνο τον αμίλητο τον οίνο,
πικρά αντίδωρα και χόρτα θυμωμένα.
Δεν αντιδράς.
Αυτό είναι … Διαβάστε περισσότερα