Μια φορά, μια άνοιξη…

Έναν καιρό και μια φορά
την Άνοιξη ζητούσα.
Είχε αργήσει να φανεί
κι εγώ ανησυχούσα.

Πήρα το δρόμο το μακρύ,
κάθε μικρό σοκάκι,
παρέα με μια μέλισσα
κι ένα χρυσομυγάκι.

Την πρώτη μέρα στάθηκα
σ’ ένα ποτάμι πλάι.
-Που είναι … Διαβάστε περισσότερα

Βιβλίου λόγοι

Έλα! Δεν θες να ταξιδέψεις; Μην αργήσεις!
Κάθε σελίδα μου γλυκά να ψηλαφίσεις.
Κοντά μου κάθε σου στιγμή θα είναι αλήθεια.
Δεν θα την πνίγουν το καθήκον κι η συνήθεια.

Δίπλα μου όλες οι σκιές θα έχουν χρώμα.
Τα όνειρά … Διαβάστε περισσότερα

Ο μυστικός μου κήπος

Έχω έναν κήπο μυστικό.
Εκτίθεται στη Μοίρα ανυπεράσπιστος.
Δεν ξέρει τι θα πει χωροταξία και περίφραξη,
αν και συχνά τον φυλακώνουν οι πραγματιστές.
Δεν χρειάζεται κανάκεμα, νοικοκυριό, επιβραβεύσεις.
Δεν προσφέρεται προς πώληση στις αγορές,
δεν είναι αξιοπρόσεκτος απ’ τους επενδυτές.… Διαβάστε περισσότερα

Που κρύβεται η άνοιξη

Που κρύβεται η άνοιξη
όταν ξεσπάει η μπόρα
και σαν ποτάμι ξέχειλο
βουίζει όλη η χώρα;

Που κρύβεται η άνοιξη
σαν πέφτει το χαλάζι
και τις οπώρες στα βουνά
τις τρώει το μαράζι;

Που κρύβεται η άνοιξη
όταν μου συννεφιάζεις… Διαβάστε περισσότερα

Χελιδονίσματα

Κόκκινη κλωστή δεμένη
μ’ άσπρη στριφογυρισμένη,
Μάρτη θα καλωσορίσει,
παραμύθι ν’ αρχινήσει!

Από πάνω σαν τηγάνι,
από κάτω σαν μπαμπάκι,
από πίσω σαν ψαλίδι.
Τι είναι; το χελιδονάκι!

Χελιδόνι το αγόρι,
χελιδόνι το κορίτσι.
Ξέσπασε μια καταιγίδα
κι άρχισαν τα … Διαβάστε περισσότερα

Φτιάξε μου μία άνοιξη

Φτιάξε μου μία άνοιξη,
άνοιξη να θυμίζει.
Δεν έχει η γλώσσα κόκαλα
και κόκαλα τσακίζει.

Φτιάξε μου μία άνοιξη,
μάσκες να μη φοράει.
Άλλος πεθαίνει, χάνεται
και άλλος το γλεντάει.

Φτιάξε μου μία άνοιξη
ζουμπούλι να μυρίζει,
έγινε ο κόσμος … Διαβάστε περισσότερα

Αγερμός

Που να σταθώ και τι να πω
και που το δίκιο μου να βρω;
Εγώ ξενάκι στο κλαρί
κι εσύ αλάτι στην πληγή.

Μονάχα αυτό παρακαλώ,
να ζήσω έναν αγερμό.
Να έρθει κάποτε η στιγμή
που η ελπίδα θα ξεσηκωθεί.… Διαβάστε περισσότερα

Κορονοτσικνοπέμπτη

Μου το ’πε το ξημέρωμα
κι η σιγανή ψιχάλα:
-Ήρθε και σένα η ώρα σου,
πτωχή κυρα – δασκάλα!

Άρχισε πρώτα η μηχανή
να βαριανασαίνει
και σταδιακά από καύσιμα
ψαθί ταπί να μένει.

Μετά εχάθη η φωνή
που σόλαρε με … Διαβάστε περισσότερα

Της ακρογιαλιάς

Εγώ θα σου χαμογελώ από το φάρο.
Θα είμαι απανεμιά για κάθε γλάρο.
 
Εσύ μονάχα θάλασσα να υφαίνεις.
Σ’ αθάνατου ανθό να ξαποσταίνεις.
 
Δεν θέλω να σκαλώνω στα σκοτάδια
που ορίζουν όσοι έχουν μάτια άδεια.
 
Θέλω μονάχα θαλασσόκρινος να γίνω,
Διαβάστε περισσότερα

Αρκούδα καφετιά

Πόσο θα ’θελα να ήμουν
μια αρκούδα καφετιά,
που φαρδιά πλατιά κοιμάται
σε απάνεμη σπηλιά.

Να γεμίζω την κοιλιά μου
με βατόμουρα γλυκά,
αγριοφράουλες και μήλα,
καστανάκια τραγανά.

Με φουντούκια, βελανίδια
κι από πάνω για γλυκό
μέλι νόστιμο, χρυσάφι,
θυμαρίσιο … Διαβάστε περισσότερα