Τα καινούργια μας θα γίνουνε παλιά,
όλοι οι γέροντες υπήρξανε μωρά.
Η αναχώρηση θα έχει γυρισμό,
ο ερχομός σου θα φέρει το φευγιό.
Το σποράκι θα θρέψει το βλαστό
και εκείνος θα προσφέρει τον καρπό.
Ο καρπός, αν δεν κοπεί … Διαβάστε περισσότερα
Author Archives: evita68
Ο Φάρος της ψυχής
Ο Φάρος της ψυχής είναι νησί,
κρυμμένος μέσα σε καταπακτή.
Εκεί που κάθε τόσο κατεβαίνω
και μοιάζει το να ζω σαν να πεθαίνω.
Στον πάτο της φωλιάζει το θεριό,
αυτό που ν’ αντικρύσω δεν μπορώ.
Μα πρέπει να σταθώ απέναντί … Διαβάστε περισσότερα
Ένα άλλο καλοκαίρι
Όμως υπάρχει κι ένα άλλο καλοκαίρι,
που δεν μυρίζει αντηλιακό,
που δεν φοράει σατέν μαγιό,
δεν πίνει βότκα σε πολύχρωμο μιντέρι.
Όμως υπάρχει κι ένα άλλο καλοκαίρι,
που δεν πηγαίνει εξοχή,
κολλάει πάνω του η στολή,
δεν χαριεντίζεται με κινητό … Διαβάστε περισσότερα
Θαλασσόκρινος στη γλάστρα
Έχωσα σε μια γλάστρα στο μπαλκόνι μας μερικά σποράκια που μάζεψα πριν τρία χρόνια από την παραλία στα Λεγραινά, όπου ακόμη διατηρούνται κάποιες αμμοθίνες. Δεν πίστευα ότι θα φυτρώσουν, η άμμος, η ακρογιαλιά είναι η δική τους πατρίδα. Όταν πριν … Διαβάστε περισσότερα
Χάλκινη Ελλάς
Τα δομικά μου υλικά
πηλός, χαλκός κι αλμύρα.
Ποτέ τους δεν με πρόδωσαν
μες στης ζωής τη γύρα.
Μ’ αυτά έχτισα τον κόσμο μου
κι έγραψα τ’ όνομά μου
στου χρόνου την περγαμηνή,
όσο κρατά η γενιά μου.
Κατά καιρούς … Διαβάστε περισσότερα
Έλληνα τον λένε
Άνοιξε το παράθυρο και τον κατέλαβε το φως. Μια πεταλούδα υπέγραφε ειλητάρια στους λυγερούς βραχίονες της αγριαχλαδιάς. Τα σύννεφα αγκαλιάζονταν στην κλίνη τ’ ουρανού, πληγώνοντας ανεπανόρθωτα το κυανό του υποσέντονο.
Δεν ήξερε πώς να ψελλίσει καλημέρα. Σήκωσε αργά τη δεξιά … Διαβάστε περισσότερα
Εν πλω
Ο κόσμος είναι ωκεανός,
βουνά τα κύματά του,
γι’ αυτό θαλασσοπνίγονται
τα έρμα τα παιδιά του.
Αν δεν φροντίσεις συνετά,
καρδιά μου, το σκαρί σου,
κάθε που αλλάζει ο καιρός
ρισκάρεις τη ζωή σου.
Αέρισέ του τα πανιά
να έχεις … Διαβάστε περισσότερα
Αντίσταση
Ένα καράβι έχει ριζώσει στο αυτί μου.
Αδημονεί να καμακώσει την ψυχή μου.
Δεν είσαι μαύρη σημαδούρα, μου σαλπίζει.
Κοντά σου κάθε μελλοθάνατος ελπίζει.
Εγώ σκυφτή ψάχνω κοχύλια στο λαιμό σου.
Εσύ κοιμάσαι και ξυπνάει τ’ όνειρό σου.
Ποιος ξέρει, … Διαβάστε περισσότερα
Στη μέση του καλοκαιριού
Στη μέση του καλοκαιριού
η μέρα αναστενάζει.
Αχάραγα πιάνει δουλειά
κι ο ιδρώτας ώρες στάζει.
Βαστά μες στο ζεμπίλι της
ντομάτα, ελιές και λάδι
να κολατσίσει ζυμωτό,
βρεμένο παξιμάδι.
Έχει στ’ αυτιά του τζίτζικα
το επίμονο τραγούδι
και τρέμει μην … Διαβάστε περισσότερα
Τι να ‘σαι…
Να ’σαι δελφίνι στον αφρό
καρντάσι των κυμάτων,
ή ρίζα μιας γερόντισσας
ελιάς των αθανάτων;
Να ’σαι ομίχλη την αυγή
σ’ απόκρημνο κρατήρα,
ή το αδράχτι που κρατά
η άγνωστή μου Μοίρα;
Να ’σαι γλυκό του κουταλιού
με τον καφέ … Διαβάστε περισσότερα