Ν’ αναφωνήσω έκπληκτη προς τι ο θάνατός σου,
καθώς μια τάχα αδαής, νωθρή συνάδελφός σου,
δεν θα το πράξω, σχώρα με, θλιμμένε ποιητή μου,
γιατί η φτιάξη σου η πικρή θυμίζει τη δική μου.
Συχνά πυκνά ορθώνεται μπροστά μου ένας
Author Archives: evita68
Λευκάδας γραφές
Δελτίο ταυτότητας
Ένα καράβι έχει ριζώσει στο αυτί μου.
Αδημονεί να καμακώσει την ψυχή μου.
Δεν είσαι μαύρη σημαδούρα, μου σαλπίζει.
Κοντά σου κάθε μελλοθάνατος ελπίζει.
Εγώ σκυφτή ψάχνω κοχύλια στο λαιμό σου.
Εσύ κοιμάσαι και ξυπνάει τ’ όνειρό σου.… Διαβάστε περισσότερα
“Η θάλασσα βαθιά αποκοιμισμένη…”
«Κι ήτανε τόσο η θάλασσα βαθιά αποκοιμισμένη,
που ’βλεπες μες στα βάθη της ανάποδα χτισμένη
την όμορφην ακρογιαλιά, τα σπίτια, το ξωκλήσι
τον πύργο τον απάτητο, τη μαρμαρένια βρύση».
Αριστοτέλης Βαλαωρίτης
Χρόνους απροσμέτρητους στο νησιωτικό καρτέρι αλήτευα και σίτευα. Περίμενα
Η λεπτομέρεια
Η λεπτομέρεια
είν’ η κρυφή προσωπική μου ιέρεια.
Με γοητεύει
και τη φουρτούνα μες στις φλέβες μου ημερεύει.
Κάποιες φορές
ανοίγει πέρασμα εντός μου,
για να διαβεί
ο πιο αντίξοος εαυτός μου.
Άλλες φορές
σκάβει μια λίμνη ατλαζένια,
μήπως φωλιάσει
… Διαβάστε περισσότερα Λέων και Κοντάραινα (Λευκαδίτικο)
Εις τον παλιό καλό καιρό στ’ ωραίο Λευκονήσι,
μια ιστορία έλεγαν απ’ την αυγή ως τη δύση,
για ένα νέο δυνατό κι άφοβο σαν λιοντάρι,
που έπαιζε στα δάχτυλα το ξίφος, το κοντάρι.
Τον πύργο είχε τρίπατο μες στο Μαραντοχώρι,
Γλάρου πεθυμιά
Βουνίσιο δεντρογέρακο αντάμωσε ένα γλάρο.
Ξωμένει εκείνο σε σπηλιά κι ελόγου του σε φάρο.
– Γλάρε δεν τη βαρέθηκες πάνω σου την αλμύρα,
να ξεδιπλώσεις τα φτερά, να βγεις κι εσύ στη γύρα,
παρά μονάχος κάθεσαι, στα νύχια σου κοιμάσαι… Διαβάστε περισσότερα
Πρόσφυγας
Πως είναι να ‘σαι άπατρις
στου κόσμου την αντάρα,
να μη γνωρίζεις που θα πας
όταν θα πέσει η μπάρα;
Πως είναι να ‘σαι αδύναμος
στων λύκων το κοπάδι,
να τρέμει η καρδούλα σου
αν θα τη βγάλεις λάδι;
Πως … Διαβάστε περισσότερα
Κουφαηδόνι
Όταν πενθώ τ’ ανθρώπινα,
σφαλίζω κάθε οθόνη.
Τα όρη παίρνω, τα βουνά,
να βρω το κουφαηδόνι.
Ξέρει εκείνο να μου πει
χρησμούς και παραμύθια,
να γιάνουν όλες οι πληγές
που μου κεντά η αλήθεια.
Μόνο ψηλά κι απόμερα,
στα πράσινα … Διαβάστε περισσότερα
Στην αθέατη πλευρά
Για κάποιους η νίκη δεν είναι πιθανή.
Το σύμπαν για χάρη τους δεν συνωμοτεί.
Για κάποιους ο ήλιος πάντα καίει πολύ
και το φεγγάρι δεν φλερτάρει με τη γη.
Για κάποιους η νύχτα είναι αγκαραθιά.
Η μέρα αρκείται στα λίγα … Διαβάστε περισσότερα
Καλοκαιρινή βροχή
ή ωδή στην κλιματική αλλαγή…
Άνοιξες το παράθυρο και εισέβαλλαν έτοιμες για όλα οι σταγόνες. Τώρα θα σου δείξουμε εμείς που νόμισες ότι ο Ιούνιος είναι ημίθεος με μποξεράκι επώνυμου σχεδιαστή και άτρωτο σαρκασμό, κελάρυσαν. Όταν μουλιάσουν τα πατώματα και … Διαβάστε περισσότερα