ΣΚΟΥΦΑΚΗΣ:…Μπα, μπα, μπα! Τί βλέπω; Συμβαίνει τίποτα; Νιφάδα! Ε, Νιφάδα, που κρύφτηκες πάλι; Τρέξε γρήγορα να δεις! Τρέξε, σου λέω!
ΝΙΦΑΔΑ: Ουφ πια! Ούτε να χουζουρέψει κανείς στο ασημένιο συννεφάκι του δεν μπορεί. Τί έπαθες, φιλαράκι μου, και ξεφωνίζεις … Διαβάστε περισσότερα
Τι να πρωτοπεί κανείς για την κυρία Αγγελική Βαρελλά. Ότι έχει βάλει την υπογραφή της με ανεξίτηλο φωσφοριζέ μελάνι στην ελληνική παιδική λογοτεχνία; Ότι είναι ένα από τα στιβαρότερα θεμέλια της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς εδώ και μισό αιώνα περίπου … Διαβάστε περισσότερα
Ο Μπύθουλας καλεί WEBEX,
με μπρίο και επιμονή.
Αλλά οποία ματαιότης:
δεν είναι η σύνδεση εφικτή.
Μαντάμ Σουσού εδώ και όβερ!
Αλόζ ανφάν, περικαλώ.
Θα γούσταρα, εντός ολίγου,
σαφώς να σας ακροασθώ.
Εδώ Παναγιωτάκης, όβερ!
Εσύ, ζαργάνα μου, μ’ ακούς;… Διαβάστε περισσότερα
Είμαι η αθέατη πλευρά σου,
που κλαίει στο φωταγωγό,
όταν το θαύμα που προσμένει,
φαντάζει τόσο μακρινό.
Είμαι η αθέατη πλευρά σου,
αυτή που δεν μπορεί να δει,
μα προχωρά μες στο σκοτάδι
κι ας φέγγει όσο ένα κερί.
Είμαι … Διαβάστε περισσότερα
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού (20 Νοεμβρίου), σκέφτηκα να σας προσκαλέσω σε ένα ταξίδι στο χρόνο. Μη νομίσετε ότι θα είναι ιδιαίτερα κουραστικό, γιατί δε θα το κουνήσουμε από τη χώρα μας. Απλώς θα ανεβούμε μια φανταστική … Διαβάστε περισσότερα
Μέριασε webex να διαβώ,
μου τα ’χεις κάνει ρόιδο.
Σου φαίνομαι απ’ τα παιδιά
που πιάνονται κορόιδο;
Μου λεν να στήσω μάθημα
μπροστά σε μια οθόνη,
για να μη σβήσει η επαφή
και ξεχαστούμε μόνοι.
Μου λεν η τηλεκπαίδευση
θαύματα … Διαβάστε περισσότερα
Αν ήσουν και εσύ πουλί,
μια τρίλια πάνω στο κλαδί,
θα διάλεγες να φύγεις,
τα κρύα ν’ αποφύγεις;
Αν ήσουν και εσύ μικρός,
κομψός, χιονάτος ερωδιός,
θ’ άφηνες τη φωλιά σου,
τα στέκια τα γνωστά σου;
Αν ήσουν και εσύ … Διαβάστε περισσότερα
Αγγέλων ζυγιά σε αχάτη ουρανό
αστρόσκονη σκόρπισε, θάμπωσ’ η πλάση.
Στο ούτι σαν έπιασαν λάγνο σκοπό
βαλάντωσαν πέλαγα, λόγγοι και δάση.
Aστρόσκονη σκόρπισε, θάμπωσ’ η πλάση
τα ζώα, τα δέντρα σηκώσαν κεφάλι.
Βαλάντωσαν πέλαγα, λόγγοι και δάση
ψιχάλισε κρύσταλλο φως, … Διαβάστε περισσότερα
Κάποτε, σ’ άλλες εποχές,
περίσσευαν οι αγκαλιές
και φίλο αν συναντούσες,
με γέλια τον φιλούσες.
Κάποτε, σ’ άλλες εποχές,
ροβόλαγες στις εξοχές
και δεν αγωνιούσες
ποια ώρα θα γυρνούσες.
Κάποτε, σ’ άλλες εποχές,
σεργιάνιζες σ’ άλλων φωλιές.
Τώρα φωλιάζεις μόνη,… Διαβάστε περισσότερα
Με κόβουν οι καθρέφτες σου, Νοέμβρη, και ματώνω.
Κάθε που σέρνεις το χορό του Χρόνου, βαλαντώνω.
Πώς να σηκώσω τη σιωπή που εντός σου απαγκιάζει
και δάκρυα αστραπόβροντα στα μάτια μου σταλάζει;
Ανοίγω τους φεγγίτες μου να μπει ο νιος … Διαβάστε περισσότερα