Χθες θα γιόρταζε η αδερφή ψυχή μου που αναλήφθηκε
μαραγκιάζοντας κάθε μου καλοκαίρι
Αναρίθμητες εστίες πικραμύγδαλου
φουντώνουν σε ολόκληρη την επικράτεια
ενώ κάποιοι αμέριμνοι και άχαροι περδικολαλούν
«Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν»…
Κράτησα στη χούφτα μου το ομοίωμα ενός … Διαβάστε περισσότερα
Author Archives: evita68
Εσένα
Το καλοκαίρι πάντα εσένα θα θυμίζει.
Η ομορφιά σου σαν αιθέρας θ’ αρμενίζει
πάνω από πέλαγα, βουνά και πολιτείες
και θα μυρώνει των καιρών τις αλχημείες.
Στον ενεστώτα εγώ για σένα θα μιλάω,
θα ’σαι μαζί μου όπου σταθώ και … Διαβάστε περισσότερα
Κάνε πατρίδα την καρδιά
Σαν έχεις ρίζα στο νερό,
κεφάλι στον αγέρα,
μην τον φοβάσαι τον καιρό
νύχτα αν κάνει, ή μέρα.
Βάλε στο μπρίκι τον καφέ,
στο πιάτο παξιμάδι,
μέλι και σανταλόξυλο
στου πόνου το σημάδι.
Στάσου αντίκρυ στη φωτιά
και δείξε χαρακτήρα.… Διαβάστε περισσότερα
Στη μέση του καλοκαιριού
Στη μέση του καλοκαιριού
μαζί εδώ και χώρια αλλού
για θάλασσα διψάμε.
Και φτάνει κάποτε ο καιρός
που πιάνει φύκια ο τροχός
μα εμείς τον αψηφάμε.
Στη μέση του καλοκαιριού
με την ορμή του δελφινιού
στ’ απόνερα βουτάμε.
Με βέργες … Διαβάστε περισσότερα
Ελπίδα
Η ελπίδα είναι κούτσικο χαμίνι δίχως σπίτι,
που σεργιανίζει μοναχό σαν τον αποσπερίτη.
Φοράει ρούχο δανεικό, χιλιομανταρισμένο,
ποιος ξέρει αν είναι από εδώ ή από τόπο ξένο.
Η ελπίδα είναι ένα πουλί χωρίς φωλιά δική του,
ματώνει για ν’ αξιωθεί … Διαβάστε περισσότερα
Ποιος είσαι…
Ποιος είσαι δεν γνωρίζω πια,
μ’ άνθρωπο αν μου μοιάζεις,
καθώς μονίμως ξιφουλκείς,
μανίζεις κι αλαλάζεις.
Ποιος είσαι δεν γνωρίζω πια,
η εικόνα ξεθωριάζει.
Χολή ξερνούν οι λέξεις σου
και η ματιά σου αδειάζει.
Ποιος είσαι δεν γνωρίζω πια.
Πολλά … Διαβάστε περισσότερα
Παράξενη καρδιά
Ρωτάς πως είναι δυνατό
να βλέπω στα σκοτάδια,
τα μάτια μου αφού γέμισαν
με δάκρυα και σημάδια.
Ρωτάς πως είναι δυνατό
να γράφω δίχως χέρια,
αφού κομμάτια έγιναν
στου κόσμου τα μαχαίρια.
Ρωτάς πως είναι δυνατό
ακόμη να βαδίζω
στις … Διαβάστε περισσότερα
Του Νικηφόρου
Ακόμη κι αν διαβώ όλα τα πετροβούνια
ανθρώπων πέτρινων, σκιών του εαυτού τους,
Ακόμη κι αν ριχτώ στις Μαινάδες θάλασσες
πρωτόγονων πράξεων και αισθημάτων,
Ακόμη κι αν κινδυνέψω ολομόναχη
στα φιδοπλόκαμα ερήμων εκπαιδευτηρίων,
Ακόμη κι αν λιμνάσω ή καταδιωχθώ
από … Διαβάστε περισσότερα
Κάτι να έρθει εύκολα
Κάτι να έρθει εύκολα
πεθύμησα, ζωή μου,
να μπει αγέρας ελαφρύς,
να σηκωθεί η ψυχή μου.
Κάτι να έρθει εύκολα,
τ’ αγκάθια να φυράνουν
κι όσα πολύ με παίδεψαν
στο φως να ξεθυμάνουν.
Κάτι να έρθει εύκολα
και μια φωλιά … Διαβάστε περισσότερα
Ο χορός των αγγέλων
Κάθε Μάη πιάνουν το χορό οι άγγελοι.
Ξεχνούν τα στιβαρά, αναπόφευκτα καθήκοντά τους
κι ακούν μονάχα την παιδική καρδιά τους.
Απιθώνουν τα μελαγχολικά τους μάτια στις ανθοπλαγιές.
Πίνουν ροδόνερο και τσικουδιά πλάι σε ξεκούραστα άλογα.
Ζωγραφίζουν την καρποφορία και το … Διαβάστε περισσότερα