Νιώθω την ανάγκη να σου μιλήσω κι ας ξέρω ότι δεν μ’ ακούς. Γιατί «κραταιά ως θάνατος αγάπη» κι ο τροχός του κόσμου γυρίζει με το απαλό της κέντρισμα.
Εσύ, ψυχή μου, με ανθίζεις απροσδόκητα. Παραμονεύεις από τη σκοτεινή μου … Διαβάστε περισσότερα
Νιώθω την ανάγκη να σου μιλήσω κι ας ξέρω ότι δεν μ’ ακούς. Γιατί «κραταιά ως θάνατος αγάπη» κι ο τροχός του κόσμου γυρίζει με το απαλό της κέντρισμα.
Εσύ, ψυχή μου, με ανθίζεις απροσδόκητα. Παραμονεύεις από τη σκοτεινή μου … Διαβάστε περισσότερα
Ο Πρίγκιπας καβάλησε πρωί πρωί το χιονάτο του άλογο και μην τον είδατε! Όλο το βασίλειο θα διατρέξει αψηφώντας τη χιονοθύελλα ο λεβέντης μου, για να δει μήπως κάπου χρειάζονται βοήθεια. «Που πας με τέτοιο ψοφόκρυο; Στείλε μια κουκουβάγια του … Διαβάστε περισσότερα
Ίδιο το σχήμα της ζωής
Κι όταν γεννιέται κι όταν φθίνει
Κι όταν τα εγκόσμια αφήνει
Λάμνει μονάχο στη σιωπή
Σπιλιάδα ο χρόνος και σκαλώνει
Μα πάλι εντός του δεν στεριώνει
Λιώνει η στιγμή του όπως το χιόνι.
Σκαλώνει σαν … Διαβάστε περισσότερα
Το πρόσωπο έστρεψα στου απείρου το φως
Τα χέρια γιγάντωσα να δείχνω Θεός
Αγγέλου φτερούγες ξεδίπλωσα, δες
Τη μύχια ανάγκη σου άφοβα πες
Δεν είμαι θηρίο, του Χάους σκιά
Σε ρίζα μετέωρη χτίζω καρδιά
Μα εσύ, οπτασία μου, λάμνεις μακριά… Διαβάστε περισσότερα
Καρδιές αναζήτησα με ρίζα βαθειά
Που άνθη γεννούσαν και όχι Αν και Θα
Οι φλέβες τους ρυάκια σε ξύλου κορμί
Τις είπαν παράσιτα, τις λέω Ζωή
Με πίστη βαρκούλα σ’ ονείρου νερό
Καθρέφτη με νόημα γυρεύω να βρω
Ας είμαι … Διαβάστε περισσότερα
Βροχή ψιλή, ποτιστική και χαμηλοβλεπούσα
μπρος στο χαγιάτι τ’ ουρανού βγήκε σαν Αρετούσα.
Τη νύχτα καλοδέχτηκε, μαυροντυμένη ιέρεια,
και με σεμνά κυκλάμινα γέμισε τα πανέρια.
Ένα ελάφι κούρνιασε μέσα στους άγριους βάτους.
Στον κόσμο τούτο οι Έρωτες τα καίνε τα … Διαβάστε περισσότερα