Βρέχει μια νύχτα απ’ το πρωί,
σκοτάδι γύρω απλώνει.
Λουφάζει πάλι στη σιωπή
η κάθε αλήθεια μόνη.
Βρέχει μονότονα κι εσύ
λιμνάζεις στα δικά σου
κι ας σου τη λέει η βροχή
να βγεις απ’ τα νερά σου.
Βρέχει και … Διαβάστε περισσότερα
Category Archives: Ποιήματα
Φωσφοροπόταμος
Τα καρντάσια και τ’ αλάνια,
τα καλύτερα παιδιά,
έχουν πλέον άλλα στέκια
και στους ώμους τους φτερά.
Ποιο ποτάμι να το πήρε
τ’ ακριβό τους μυστικό
και απάντηση δεν παίρνω
όσο και να το ρωτώ;
Πες μου Μίκη, πες μου … Διαβάστε περισσότερα
Άγιε Βασίλη του 2023
Άγιε Βασίλη φέρε μας
πουρνό πουρνό για φέτος
μία χρονιά αλλιώτικη,
στ’ αλήθεια Νέο Έτος.
Σπείρε γαλήνη στους αγρούς
στα κύματα σιρόπι
και κάνε ν’ ανθρωπέψουνε
οι των ανθρώπων τρόποι.
Κανόνισε στα διάσελα
να μην ηχούν κανόνια
και στείλε στους … Διαβάστε περισσότερα
Χαίρε Χρόνε Ανυπότακτε
Και λίγο πριν το μάνταλο αδράξεις
Για να σημάνεις ηχηρά την έλευσή σου
Κομίζοντας ποιος ξέρει τι νέα θηρία
Σαν μια αγέρωχη κι αγέλαστη Πυθία
Εγώ θα ψήσω έναν γλυκύ βραστό
Διπλό, αψύ, φουσκαλιασμένο
Στο μπρίκι το μπαρουτοκαπνισμένο
Και θα
… Διαβάστε περισσότερα Το κόκκινο
Το κόκκινο γεννήθηκε σ’ αστέρι μακρυσμένο
και φάνταζε παράταιρο σαν ταίρι αποδιωγμένο.
Δεν έψαχνε, όμως, λύπηση μα ούτε και βοήθεια,
μονάχα την απόχρωση που έχει η αλήθεια.
Το κόκκινο έγινε κρασί, μπριλάντι γιοματάρι.
Γουλιά γουλιά συλλάβιζε δικό του αλφαβητάρι.
Σε … Διαβάστε περισσότερα
Φτιάξε μου ένα αστέρι!
Θα μου φτιάξεις ένα αστέρι;
Όχι απ’ αυτά που πέφτουν φλεγόμενα εντυπωσιακά,
ούτε από εκείνα που λαμπυρίζουν έτη φωτός μακριά.
Ένα μικρό, ευαίσθητο θέλω.
Να το σχεδιάσεις σε ασημόχαρτο
και να το κόψεις προσεκτικά,
όπως τρυγούσε το χρυσό σταφύλι, αντίδοτο
… Διαβάστε περισσότερα Θα κάνω μια ευχή!
Κάθε φορά που θα κοιτάζουμε ένα αστέρι
θα είμαι δίπλα σου να σου κρατώ το χέρι
και από μέσα μου θα κάνω μια ευχή
να ταξιδεύουμε παντού εγώ κι εσύ!
Να ξεκινάμε πριν ο ήλιος ξεμυτίσει
και να αράζουμε λιγάκι … Διαβάστε περισσότερα
Τάμα θαλασσινό
Δεν είναι άτι ατίθασο
με χαίτη μεταξένια,
ούτε και λύκος μοχθηρός
με μάτια ζαφειρένια.
Δεν είναι γερακίνας γιος
σ’ απόκρημνο ρουμάνι,
ούτε κομψή δεντρογαλιά
σ’ ερειπωμένο χάνι.
Δεν είναι λέοντας αψύς,
μπροστάρης στην αγέλη,
ούτε κουτάβι ορφανό,
που όλο χάδια … Διαβάστε περισσότερα
Πουλάκι χρυσό
Που πας, αγοράκι, με τέτοιον καιρό;
Θαμπώθηκε η μέρα, δεν έχει ουρανό.
Του κόσμου η αμάχη τον έκανε αφρό.
Μια ξέρα η ζωή μας, τρεις κόμποι νερό.
Που πας, κοριτσάκι, χωρίς συντροφιά,
ταξίδι στ’ αστέρια τα μελωδικά;
Δε βλέπεις πως … Διαβάστε περισσότερα
Δεκέμβρης παιχνιδιάρης
Μια αρμαθιά Δεκέμβρηδες με πήραν απ’ το χέρι
να ψάξουμε στον ουρανό το πιο λαμπρό αστέρι.
Στα χέρια με σηκώσανε, πούπουλο τα κιλά μου
κι επιμελώς ξεσκόνισαν τ’ απόκρυφα φτερά μου.
Στα χείλη μου ζωγράφισαν χαμόγελα μελένια
να γλυκαθούν οι … Διαβάστε περισσότερα