Η δική μου η κατάσταση
μια ατέλειωτη επανάσταση
τα πικρά να βρουν γλυκύτητα
και τα άπιαστα βαρύτητα.
Η δική μου η κατάσταση
μια οδύσσεια σ’ άλλη διάσταση
οι θυμοί να ξενιτεύονται
και οι πόνοι να μαραίνονται.
Η δική μου η … Διαβάστε περισσότερα
Η δική μου η κατάσταση
μια ατέλειωτη επανάσταση
τα πικρά να βρουν γλυκύτητα
και τα άπιαστα βαρύτητα.
Η δική μου η κατάσταση
μια οδύσσεια σ’ άλλη διάσταση
οι θυμοί να ξενιτεύονται
και οι πόνοι να μαραίνονται.
Η δική μου η … Διαβάστε περισσότερα
κρυμμένο στο μανίκι,
μια ήττα που σπιτώνεται
παρέα με τη νίκη.
Έχει ένα ίσως το ποτέ,
που ύπουλα σε σκάβει
κι εκεί που λες ξεμπέρδεψα,
φωτιά καινούργια ανάβει.
Έχει έναν πόνο η χαρά
κρυμμένο στο
Μεταμορφώσου Αύγουστε
κι από αλάνι γίνε
καρντάσι και καλόπαιδο
και έτσι πάντα μείνε.
Μεταμορφώσου Αύγουστε,
κατέβα απ’ την καλντέρα,
γιατί εσύ ’σαι αθάνατος
κι εμείς ριπές του αγέρα.
Μεταμορφώσου Αύγουστε,
και κάλμαρε λιγάκι.
Μην κρύβεις απ’ τα μάτια μας
του … Διαβάστε περισσότερα
Φεγγάρι ανέτειλε αργυρό με μάτια από οπάλι
κι έριξε μαύρη πετονιά στου κόσμου την αγκάλη.
Στο νότο είχε για δόλωμα έρωντα σταμναγκάθι,
και στο λεβάντε της αυλής των δυνατών τα πάθη.
Ας ήταν σφιχτοπλέξουδη η πετονιά του σκάλα,
σαν αίλουρος … Διαβάστε περισσότερα
Ας ήμουν άγραφο χαρτί
μες στου βοριά την τσέπη
να ταξιδεύω αδιάκοπα
μακριά από κάθε πρέπει.
Να είχα αράδες κύματα
τελείες περιστέρια
σε κάθε μου παράγραφο
μυστήριο απ’ τ’ αστέρια.
Να σώπαιναν οι πόθοι μου
ν’ αδειάσουν, να ελαφρύνουν
και … Διαβάστε περισσότερα
Πουλί μου, τι στοχάζεσαι και που γλακά ο νους σου;
Κρωγμό πέμψε αργόσυρτο, σινιάλο στους δικούς σου
ν’ αφήσουν τα λημέρια τους στις δασωμένες ρούγες,
με στάχτη πριν μπουκώσουνε οι ρωμαλέες φτερούγες.
Πουλί μου, όρνιο σ’ είπανε και σε καταφρονούνε,… Διαβάστε περισσότερα
Και τώρα, Κύριε, που απερίσπαστος υψώνεσαι,
πράος να γράψεις τ’ ωραιότερό σου ποίημα,
πόσα αηδόνια, αναλογίζομαι, αταξίδευτα
θ’ αξιωθούνε του πρωτόμπαρκου το χρίσμα.
Κάποτε σου ’στειλα στιχάκια μου παράφορα,
που απ’ το κουκούλι τους τα πίεζα να βγούνε
και μου … Διαβάστε περισσότερα
Βάλε, Προφήτη μου σοφέ, μία φωνή στεντόρεια,
μπας και θυμίσεις σ’ όλους μας τα όσια και τα όρια.
Γιατί ήρθαν πύρινοι καιροί και μέρες αποφράδες
κι αντί ρακί σταχτόνερο κερνάμε στους σοφράδες.
Πιάσε και πάλι το κουπί και ξέχνα τα … Διαβάστε περισσότερα
Άστρα πάνω, άστρα κάτω
και ψυχές ανάμεσα.
Γέννηση και θάνατος,
έμμεσα και άμεσα.
Άστρα πάνω, άστρα κάτω,
μοναξιές και έρωτες.
Λέξεις κατά πρόσωπο
κι άλλες αφανέρωτες.
Άστρα πάνω, άστρα κάτω,
δύση και ξημέρωμα.
Δράση και αντίδραση
χύμα στο στερέωμα.
Άστρα … Διαβάστε περισσότερα
Χωρίς εσένα θα χαθώ
στη μοναξιά θα μαραθώ.
Χωρίς εμένα θα χαθείς
από την έλλειψη τροφής.
Χωρίς εσένα η ζωή
θα μοιάζει κούπα αδειανή.
Χωρίς εμένα τα φτερά
θα φτάνουν σ’ έρημα νησιά.
Χωρίς εσένα το πρωί
θα είναι μάταιο … Διαβάστε περισσότερα