Ο κύριος Διδακτισμός

Ο κύριος Διδακτισμός
είναι ένας δράκος φοβερός!
Σαν πάω να μπω μέσα στην τάξη,
ευθύς χυμάει να μ’ αρπάξει.

Έχει κεραίες υψωμένες
και δυο χερούκλες απλωμένες.
Στ’ αυτιά του κρέμονται κουδούνια.
Ποτέ δεν έχει κάνει κούνια.

Ψηλός πολύ, ως το … Διαβάστε περισσότερα

Απρίλης, με τη μουσική των λέξεων

Τα ψέματα δεν τα συμπάθησα ποτέ, ούτε στ’ αλήθεια, ούτε στα ψέματα. Δεν θα σας πω ψεματάκι, λοιπόν, “για το καλό”. Χορτάσαμε από ψεύτικους λόγους, ψεύτικους ανθρώπους, ντυμένους συγγενείς, νονούς, φίλους, συναδέλφους, συντρόφους, πολιτικούς…

Τον Απρίλη, τον μεσαίο μήνα

Διαβάστε περισσότερα

Άνθος του βράχου

Σκιρτάει αποξεχασμένο στη γρανιτένια ρωγμή
Δείχνει να χαμογελά γιατί έτσι απαιτεί το χρέος
Ποτέ δεν ανήκε στην καθομιλουμένη
Η ρίζα του ανδρώνεται στη μοναξιά
Απ’ τους μαστούς ενός θαλασσομάχου κοινώνησε τη φουρτούνα και την άπνοια
Δεν του εγγυήθηκε κανείς ποτέ … Διαβάστε περισσότερα

Άμλετ και Αντιγόνη

Ήτανε λέει μια φορά
ένα πλατύ αλώνι
κι εκεί συναπαντήθηκαν
ο Άμλετ κι η Αντιγόνη.

«Να ζει κανείς ή να μη ζει;»,
τη ρώτησε εκείνος.
Και φέγγιζε η χλωμάδα του
σαν μαραμένος κρίνος.

«Απάντησέ μου», επέμεινε.
«Σκοτείνιασε στη ντάπια.
Όλα … Διαβάστε περισσότερα

Εορταστικό, όπως Ελλάδα, όπως Ευαγγελία…

Δεν ξέρω αν είμαι κομιστής καλών ειδήσεων,
ή αχθοφόρος ξεχασμένων συγκινήσεων.

Αν προσομοιάζω με παράξενο ακροκέραμο,
που εγκαταλείφθηκε στη Σμύρνη ή στην Πέραμο.

Δεν ξέρω αν γίνομαι το όνομα που φέρω,
αν καταφέρνω λίγο απ’ όλα και συμφέρω,

ή αν … Διαβάστε περισσότερα

Του Πανάρετου

Πως γίνεται σε μια στιγμή πυρά το πανηγύρι
κι εκειός που πριν σε δόξαζε, τώρα σε κατασύρει;
Δεν ένιωσες, Πανάρετε, σκληρά πως θα πεθάνεις,
αν το τολμούσες στ’ Άβατο γάμο κρυφό να κάνεις;

Αστόχαστα πως άφησες τον πόθο να φτερώσει,… Διαβάστε περισσότερα

Αχ, καραντίνα…

Αχ καραντίνα, Μάρτιο μήνα,
τσίκνισες στο πίσω το μπαλκόνι,
μπάφιασε το έρμο χελιδόνι.
Όπου θες πια δεν σοφάρεις,
μόνο στο you tube σερφάρεις,
ντύθηκες πιτζαμομόρτης
και κοιμάσαι με τη μάσκα
και με μια μοδάτη κάσκα.
Καραντίνα, αχ καραντίνα.

Αχ καραντίνα,

Διαβάστε περισσότερα

Το παντούμ της Νέμεσης

Παράξενες μέρες, ντυμένες θηρία,
πικρό κολατσίζουν ψωμί στο μιντέρι.
Ποιος ξέρει Σαλώμη τις λεν ή Μαρία,
αν κρίνο βαστούν ή μια σπάθα στο χέρι.

Πικρό κολατσίζουν ψωμί στο μιντέρι
τελώνες κι επαίτες, αμνοί, Φαρισαίοι.
Αν κρίνο βαστούν ή μια σπάθα … Διαβάστε περισσότερα

Φέρτε μου έναν πιγκουΐνο

Φέρτε μου έναν πιγκουΐνο
για να μάθω να γλιστρώ.
Άσπρη έγινε η αυλή μου,
μες στο χιόνι θα χωθώ.

Φέρτε μου έναν πιγκουΐνο
να χορέψουμε ταγκό.
Έχω γίνει παγωτό!

Φέρτε μου έναν πιγκουΐνο
να μου μάθει πατινάζ
και τον κύριο … Διαβάστε περισσότερα

Του Έρωτα

Ποιος είπε πως το κόκκινο του Έρωτα είναι χρώμα;
Χακί φορεί στην άβυσσο μα και στ’ απάνω δώμα.
Τα μάτια έχει σκοτεινά σαν κάρβουνα στη θράκα
και μαύρο βάζει νυφικό αν θα πιαστεί στη φάκα.

Ποιος είπε πως ο Έρωτας … Διαβάστε περισσότερα