Τα φετινά Χριστούγεννα δεν είναι σαν τα άλλα. Πόνοι μεγάλοι, πόλεμοι, εμφύλιες διαμάχες κυκλώνουν απειλητικά και ταλαιπωρούν τη γειτονιά μας. Λαοί ολόκληροι μεταναστεύουν αναζητώντας τη σωτηρία, μια νέα ζωή απαλλαγμένη από το φόβο, το θάνατο, την εξαθλίωση. Το Αιγαίο είναι … Διαβάστε περισσότερα
Category Archives: Ποιήματα
Φθινόπωρο στον Οπωρώνα
Νύμφη είναι; Μάγισσα ή νεράιδα;
Άλλη σαν τούτη δεν ξανάειδα!
Και που πηγαίνει φορτωμένη,
φρουτολουλουδοανθισμένη;
Να τη που πρόβαλε στη στράτα
του Λαχανοφρουτοσαλάτα.
Αχ, η καρδιά του πως χτυπάει!
Λες; Λαχανοφρουταγαπάει…
– Ω, Δεσποσύνη μου, περάστε
και στο τραπέζι μου … Διαβάστε περισσότερα
Το Πρόσωπό μου
Το Πρόσωπό μου είναι η Γαία που διασχίζεις,
καθώς το άλλο σου μισό να βρεις πασχίζεις.
Είναι εργοτάξιο ασυγκράτητων ερώτων
και ησυχαστήριο κουρασμένων καμαρότων.
Στο Πρόσωπό μου τη μορφή του εσύ δίνεις,
κάθε φορά που με μεθάς χωρίς να πίνεις.… Διαβάστε περισσότερα
Σεπτέμβριος 2015
Και να ο Σεπτέμβρης! Όλο γλύκα, αναμαλλιάρης, ροβολάει στα σοκάκια μ’ ένα τσαμπί αγιωργίτικο στο χέρι και με τη βούργια του την υφαντή στον ώμο. Μέσα τετράδιο τσίλικο, κοντύλι φρεσκοξυσμένο και ψωμοτύρι δεμένο κόμπο στο μαντήλι, για δεκατιανό. Περνώντας έξω … Διαβάστε περισσότερα
Ταξιδεύοντας (Καλοκαίρι 2015)
Άλλος δένει για να μείνει κι άλλος λύνει για να φύγει. Αυτό είναι το ταξίδι…Κι η σοδειά του λέξεις, εικόνες, αναμνήσεις. Τροφή για τα δύσκολα. Βάλσαμο μπροστά στα αναπόφευκτα. Πόρτο Χέλι, Ερμιόνη, Σπέτσες, Ναύπλιο…Η ομορφιά είναι παντού. Κυρίως στα ταπεινά, … Διαβάστε περισσότερα
Καλοκαίρι και καταχνιά…
Είμαι και Καλοκαίρι
Είμαι και βράχος είμαι κι αερικό.
Είμαι και χώμα είμαι και νερό.
Είμαι και καφέ είμαι και κυανό.
Είμαι και ρίζα είμαι και φτερό.
Να μην είμαι ο εαυτός μου δεν μπορώ.
Και όχι. Δεν λησμόνησα πως
Αρχή Καλοκαιριού 2015
ΠΑΤΡΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
Έβγαλε χέρια ο ουρανός και ψάχνει το κορμί μου.
Με δοκιμάζει, με βροντά, να δει την αντοχή μου.
Μα εσύ, ξεσέλωτο φαρί, στο διάσελο φρουμάζεις
και τη Νηρηίδα τη ζωή απ’ το λαιμό αρπάζεις.
Για να τρομάξει, να
Δέηση (Κεραμεικός, Μάης 2015)
Τα δομικά σου υλικά
έχτισαν μάρμαρο καρδιά.
Κανείς δεν την κατάλαβε,
ούτε όταν την μετάλαβε.
Στον άλικό σου συρφετό… Διαβάστε περισσότερα
Μάης 2015
Του Νικηφόρου
Ένα αστέρι από βελούδο έχω κοντά μου,
που το ταϊζω ψίχα ψίχα την καρδιά μου.
Το άγγιγμά του με κερνάει φιλιά και χάδια.
Χωρίς το φως του, η ζωή … Διαβάστε περισσότερα
Πάσχα, που σημαίνει Πέρασμα
Νιώθω την ανάγκη να σου μιλήσω κι ας ξέρω ότι δεν μ’ ακούς. Γιατί «κραταιά ως θάνατος αγάπη» κι ο τροχός του κόσμου γυρίζει με το απαλό της κέντρισμα.
Εσύ, ψυχή μου, με ανθίζεις απροσδόκητα. Παραμονεύεις από τη σκοτεινή μου … Διαβάστε περισσότερα