Γραμματάκι θα σου στείλω.
Θέλω να σε κάνω φίλο!
Ταχυδρόμος θα στο φέρει,
γρήγορα, χέρι με χέρι.
Γραμματόσημο κολλάω,
στο ταχυδρομείο πάω.
Γράφω τη διεύθυνση σωστή,
ρίχνω το γράμμα στο κουτί.
Για τα γενέθλια, τη γιορτή,
δωράκι στέλνω, επιταγή.
Πήραν … Διαβάστε περισσότερα
Ίδιο το σχήμα της ζωής
Κι όταν γεννιέται κι όταν φθίνει
Κι όταν τα εγκόσμια αφήνει
Λάμνει μονάχο στη σιωπή
Σπιλιάδα ο χρόνος και σκαλώνει
Μα πάλι εντός του δεν στεριώνει
Λιώνει η στιγμή του όπως το χιόνι.
Σκαλώνει σαν … Διαβάστε περισσότερα
Ένα μικρό θαύμα αναζήτησα
Όχι από αυτά που φωνασκούν ασύμμετρα στις ειδήσεις
Ή από τα άλλα που δίνουν παράσταση επ’ αμοιβή
Ένα μικρό θαύμα ν’ αποδομήσει το μαρασμό
Να κεράσει τροχοπέδη το διασυρμό
Να περιχύσει τα πρόσωπα γαλήνη υπερκόσμια
Για … Διαβάστε περισσότερα
Το πρόσωπο έστρεψα στου απείρου το φως
Τα χέρια γιγάντωσα να δείχνω Θεός
Αγγέλου φτερούγες ξεδίπλωσα, δες
Τη μύχια ανάγκη σου άφοβα πες
Δεν είμαι θηρίο, του Χάους σκιά
Σε ρίζα μετέωρη χτίζω καρδιά
Μα εσύ, οπτασία μου, λάμνεις μακριά… Διαβάστε περισσότερα
Καρδιές αναζήτησα με ρίζα βαθειά
Που άνθη γεννούσαν και όχι Αν και Θα
Οι φλέβες τους ρυάκια σε ξύλου κορμί
Τις είπαν παράσιτα, τις λέω Ζωή
Με πίστη βαρκούλα σ’ ονείρου νερό
Καθρέφτη με νόημα γυρεύω να βρω
Ας είμαι … Διαβάστε περισσότερα
Αμάχη
Πήρα τζουρά γλυκόλαλο και πένα φιλντισένια
και στα ταξίμια πόντισα την πιο κρυφή μου έννοια.
Γιατί έπιασαν τα μάτια σου κι όλα τα φυλακώσαν
και μες στα φυλλοκάρδια μου τρία καρφιά καρφώσαν.
Το πρώτο γράφει σ’ αγαπώ, το δεύτερο … Διαβάστε περισσότερα
Χάρτης Πορείας
Στην αναζήτηση έχω βγει,
με του Αρθούρου το σπαθί,
μα στα όριά μου φτάνω
και αλχημείες κάνω,
τον μπούσουλα όταν χάνω.
Πως να ντυθεί γαλήνη
ο ήλιος κι η σελήνη,
σαν πέφτουν στα εφήμερα
και τ’ άγρια και … Διαβάστε περισσότερα
Της Χαράς
Όλα της Μοίρας τα παιδιά είν’ παραχαϊδεμένα
μ’ άσβηστη γραμματοσειρά στα σύννεφα γραμμένα.
Κι όποιος σηκώσει τη ματιά κι άκριτα τα γυρέψει,
διπλό στιλέτο στην καρδιά μονάχος θα φυτέψει.
Γιατί θα δει συντροφιαστές τη Δόξα με τη Λήθη,… Διαβάστε περισσότερα
Μικρό ελάφι κίνησε τον κόσμο να γυρίσει
και τα παλιά λημέρια του ξοπίσω του ν’ αφήσει.
Πέτρα την πέτρα περπατεί, νερά γλυκά διαβαίνει,
με το φεγγάρι στέκεται, με την αυγή πηγαίνει.
Βροχή μουσκεύει τα δεντρά, τα λούλουδα δροσίζει,
μα εκείνο … Διαβάστε περισσότερα
Βροχή ψιλή, ποτιστική και χαμηλοβλεπούσα
μπρος στο χαγιάτι τ’ ουρανού βγήκε σαν Αρετούσα.
Τη νύχτα καλοδέχτηκε, μαυροντυμένη ιέρεια,
και με σεμνά κυκλάμινα γέμισε τα πανέρια.
Ένα ελάφι κούρνιασε μέσα στους άγριους βάτους.
Στον κόσμο τούτο οι Έρωτες τα καίνε τα … Διαβάστε περισσότερα
