… Διαβάστε περισσότεραΟΝΕΙΡΟ
Ένα σοκάκι ανήλιαγο
στο όνειρό μου είδα,
που στο κατραμοκόρμι του
κρυβόταν μια Αχτίδα.
Δυο πήχες ασημόχαρτο
και μια αγκαλιά ατλάζι
της έταζε μια Ξωτικιά,
σ’ ολάνθιστο περβάζι.
Κι ένας αψύς Παλικαράς
με κόκκινα στιβάνια
ταξίμια της τραγούδαγε,
πέρα
Category Archives: Ποιήματα
Αύγουστος
… Διαβάστε περισσότεραΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Άνοιξα τη θύρα του Λαβυρίνθου
Και βρέθηκα στη Χώρα σου
Θάλασσες δεν είχες
Μόνο κάστρα επταπύργια, ενήλικα όνειρα
Και μελαγχολικές πικροδάφνες στο χρώμα του αίματος
Σε κάθε στροφή ο δρόμος έσκαβε ηφαίστεια
Που περίμεναν υπομονετικά τη σειρά τους
Για
Η Ελεγεία του Μεταξιού
… Διαβάστε περισσότεραΗ ΕΛΕΓΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΙΟΥ
Το μετάξι θέλει τάξη.
Στη μέση το κουκούλι,
αριστερά η ζωή, το Πριν,
δεξιά ο θάνατος, το Μετά.Απ’ το αυγό στο σκουλήκι,
απ’ το σκουλήκι στο κουκούλι,
απ’ το κουκούλι στη χρυσαλλίδα,
απ’ τη χρυσαλλίδα
Χαΐνης
… Διαβάστε περισσότεραΧΑΪΝΗΣ (στην Κρήτη, πατρίδα αγαπημένη…)
Λιανό πετροχελίδονο
κακό στρωσίδι φτιάνει,
γιατί ξωμένει στα σκληρά,
με τους πολλούς δεν κάνει.Διπλοσταυρώνει τα φτερά,
τη μέση του λυγάει,
στου ανέμου ίσια την καρδιά,
γοργογλακά και πάει.Αρχόντοι του προσπέφτουνε,
σερμπέτια το κερνάνε,
Ίμβρος
… Διαβάστε περισσότεραΙΜΒΡΟΣ (όπως και ΚΥΠΡΟΣ)
Στα νοτισμένα μου χωράφια,
δίναν και παίρναν τα ξυράφια
ηγεμόνες, στρατηλάτες,
απ’ της γης όλης τις στράτες.Μα εγώ, στου Αιγαίου τη ράχη,
επιβίωνα όπως λάχει·
μια με τα περιστεράκια,
δυο και τρεις με τα γεράκια.
Αγάπης Τρόποι
… Διαβάστε περισσότεραΗ αγάπη ρίχνει αλφάδι
απ’ τον ουρανό ως τον Άδη,
για να χτίσει στέρεο σπίτι,
με κηπούλι και φεγγίτη.Η αγάπη ρίχνει αλφάδι
από τη γροθιά ως το χάδι,
για να σπάσει την ανία,
μ’ αλλαγές και ποικιλία.Η
Εν Πλω
Η Φωτεινή κι η Σκοτεινή
κι η Χαμηλοβλεπούσα,
στήνουν σοφρά στην Κέρκυρα,
στη Σύμη, στη Γραμβούσα.
Ο Άστατος, ο Ανάστατος
κι ο Αίθριος με τ’ άσπρα,
μονομαχούν στα τρίστρατα
και στα ψηλά τα κάστρα.
Το Ίσιο, το Ανάστροφο
και το … Διαβάστε περισσότερα
Αγρίμι από Aσήμι
Καλώς ήρθες, Ιούλιε…με ένα Αγρίμι από Ασήμι…
… Διαβάστε περισσότεραΑΓΡΙΜΙ ΑΠΟ ΑΣΗΜΙ
Μες στα σκοτάδια του μυαλού όρμησε ένα αγρίμι
που είχε ξύλινη καρδιά, κορμάκι από ασήμι.
Στα φλεβοδρόμια χύθηκε των λογισμών τα μαύρα,
που παίζουν του Ίσκιου τα παιδιά και της
Γλάρου πεθυμιά
(με συντροφιά έναν πίνακα της Maria Grazia Luffarelli)
… Διαβάστε περισσότεραΓΛΑΡΟΥ ΠΕΘΥΜΙΑ
Βουνίσιο δεντρογέρακο αντάμωσε ένα γλάρο.
Ξωμένει εκείνο σε σπηλιά κι ελόγου του σε φάρο.
– Γλάρε δεν τη βαρέθηκες πάνω σου την αλμύρα,
να ξεδιπλώσεις τα φτερά, να βγεις κι