Εσύ αρμενίζεις στ’ άγρια στίφη των κυμάτων
κι εγώ φουντάρω στις γραμμές των αδυνάτων.
Τον προορισμό σου να κατέχω δεν αφήνεις
κι αν σου σιμώσω, παρευθύς τους κάβους λύνεις.
Δεν είναι η θάλασσα για σένα, μου φωνάζουν.
Μα εμένα αλλιώτικα … Διαβάστε περισσότερα
Μέχρι και χτες γι’ αντήλιο το είχες το βιβλίο
και σήμερα σου είπανε «Σήκω να πας σχολείο!».
Μέχρι και χτες αρμένιζες μ’ αλατισμένα χείλια.
Τώρα πίσω απ’ τα κάγκελα κοιτάς την μπουκαμβίλια.
Μέχρι και χτες ζωγράφιζες φιλιά στα καλντερίμια
και … Διαβάστε περισσότερα
Πως να γιορτάσω εγώ και τι,
αφού έφυγες ταξίδι
κι όλα τα γιατροσόφια τους
τα έχω πάρει ήδη;
Πως ν’ απαλύνω την πληγή
που όλο κακοφορμίζει
και που να βρω τη δύναμη
που ξέρει να ελπίζει;
Πες μου τι γίνεται … Διαβάστε περισσότερα
Ποιος θέλει να κατακαώ,
βορά να γίνω στο Κακό
και στάχτη στο περβάζι;
Ποιος τη φουντώνει τη φωτιά
κι όταν με πνίγει το γλεντά
και ύπουλα καγχάζει;
Ποιος έχει φίδια για μηρούς
και τους εχθρούς μου κολλητούς
με μάτια φλογισμένα,… Διαβάστε περισσότερα
Τι κόσμος είναι αυτός, μπαμπά,
πληθύναν οι φονιάδες
κι οι δικηγόροι στα λεφτά
κάνουνε τεμενάδες.
Τι κόσμος είναι αυτός, μαμά,
φουντώνει και κορώνει
κι αυτός που ανάβει τη φωτιά
γλεντά και καμαρώνει.
Τι κόσμος είναι αυτός, παππού,
παντού ξέρες κι … Διαβάστε περισσότερα
Μες στου βουνού την αγκαλιά και πλάι στην αλμύρα
ξωμένει μια αρχόντισσα σε κήπο θρονιασμένη.
Δεν έχει πλούτη αμύθητα και δεν φορεί πορφύρα.
Τα διαβατάρικα πουλιά σιμά της απαγκιάζουν.
Στα μάτια της δροσόνερα και μύρα αναβλύζουν.
Αρκεί από ένα βλέμμα … Διαβάστε περισσότερα
Μελτέμι ήρθε απ’ το βοριά κι έβρεξε πεφταστέρια
κι εσύ σαν άμμος γλίστρησες μες απ’ τα δυο μου χέρια.
Δεν ήσουνα κυματισμός ή αύρα του πελάγου,
γιατί είχες στ’ ακροδάχτυλα το άγγιγμα του πάγου.
Εγώ στη φουσκοθαλασσιά βουτούσα σα δελφίνι… Διαβάστε περισσότερα
Σαν ξημερώνει τα πουλιά
τον ήλιο χαιρετίζουν
κι όσοι έχουν λεύτερη καρδιά
μαζί τους πεταρίζουν.
Σαν ξημερώνει ο ουρανός
στο φως ανοίγει χώρο
κι από τη νύχτα κόβει ευθύς
κάθε ομφάλιο λώρο.
Σαν ξημερώνει εγώ κι εσύ
ξεχνάμε τα όνειρά … Διαβάστε περισσότερα
Ο λέοντας του Πειραιά
αδιάκοπα εποπτεύει
ό,τι έχει ρίξει άγκυρα
και ό,τι ταξιδεύει.
Είναι φρουρός ακοίμητος,
δεν τρώει και δεν πίνει
και όλα όσα του στέρησαν
απλόχερα τα δίνει.
Αν στα ποδάρια του μπροστά
λιγάκι ξαποστάσεις,
θα νιώσεις απ’ το … Διαβάστε περισσότερα