Σαν ξημερώνει τα πουλιά
τον ήλιο χαιρετίζουν
κι όσοι έχουν λεύτερη καρδιά
μαζί τους πεταρίζουν.
Σαν ξημερώνει ο ουρανός
στο φως ανοίγει χώρο
κι από τη νύχτα κόβει ευθύς
κάθε ομφάλιο λώρο.
Σαν ξημερώνει εγώ κι εσύ
ξεχνάμε τα όνειρά … Διαβάστε περισσότερα
Ο λέοντας του Πειραιά
αδιάκοπα εποπτεύει
ό,τι έχει ρίξει άγκυρα
και ό,τι ταξιδεύει.
Είναι φρουρός ακοίμητος,
δεν τρώει και δεν πίνει
και όλα όσα του στέρησαν
απλόχερα τα δίνει.
Αν στα ποδάρια του μπροστά
λιγάκι ξαποστάσεις,
θα νιώσεις απ’ το … Διαβάστε περισσότερα
Αν έβρισκα τη δύναμη
τη μοίρα μου ν’ αλλάξω,
με μια μονάχα κίνηση
τη μέρα μου ν’ αδράξω,
δεν θα ζητούσα χρήματα
ή άλλα μεγαλεία,
καράβι μόνο να ’μουνα
σε θαλασσογραφία.
Στην προκυμαία του Πειραιά,
σε χρόνους περασμένους,
μαζί με … Διαβάστε περισσότερα
Δεν θέλω άλλο κόκκινο,
κατάπιε κάθε χρώμα.
Μου μαύρισε όσα ήξερα
κι όσα δεν είδα ακόμα.
Δεν θέλω άλλα σχόλια
μπρος στ’ άψυχα κουφάρια.
Ας κλάψουν κι ανασκουμπωθούν
όσοι είναι παλικάρια.
Δεν θέλω άλλα πειθήνια
αυτιά σε ατροφία.
Γι’ αρνιά … Διαβάστε περισσότερα
Χθες θα γιόρταζε η αδερφή ψυχή μου που αναλήφθηκε
μαραγκιάζοντας κάθε μου καλοκαίρι
Αναρίθμητες εστίες πικραμύγδαλου
φουντώνουν σε ολόκληρη την επικράτεια
ενώ κάποιοι αμέριμνοι και άχαροι περδικολαλούν
«Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν»…
Κράτησα στη χούφτα μου το ομοίωμα ενός … Διαβάστε περισσότερα
Το καλοκαίρι πάντα εσένα θα θυμίζει.
Η ομορφιά σου σαν αιθέρας θ’ αρμενίζει
πάνω από πέλαγα, βουνά και πολιτείες
και θα μυρώνει των καιρών τις αλχημείες.
Στον ενεστώτα εγώ για σένα θα μιλάω,
θα ’σαι μαζί μου όπου σταθώ και … Διαβάστε περισσότερα
Σαν έχεις ρίζα στο νερό,
κεφάλι στον αγέρα,
μην τον φοβάσαι τον καιρό
νύχτα αν κάνει, ή μέρα.
Βάλε στο μπρίκι τον καφέ,
στο πιάτο παξιμάδι,
μέλι και σανταλόξυλο
στου πόνου το σημάδι.
Στάσου αντίκρυ στη φωτιά
και δείξε χαρακτήρα.… Διαβάστε περισσότερα
Στη μέση του καλοκαιριού
μαζί εδώ και χώρια αλλού
για θάλασσα διψάμε.
Και φτάνει κάποτε ο καιρός
που πιάνει φύκια ο τροχός
μα εμείς τον αψηφάμε.
Στη μέση του καλοκαιριού
με την ορμή του δελφινιού
στ’ απόνερα βουτάμε.
Με βέργες … Διαβάστε περισσότερα
Η ελπίδα είναι κούτσικο χαμίνι δίχως σπίτι,
που σεργιανίζει μοναχό σαν τον αποσπερίτη.
Φοράει ρούχο δανεικό, χιλιομανταρισμένο,
ποιος ξέρει αν είναι από εδώ ή από τόπο ξένο.
Η ελπίδα είναι ένα πουλί χωρίς φωλιά δική του,
ματώνει για ν’ αξιωθεί … Διαβάστε περισσότερα