Επιστροφή
Το βέλασμα της καλημέρας καταμεσίς του αγρού.
Η τρίλια η δοξαστική κάθε διαβάτη φτερωτού.
Η μυρωδιά η μεθυστική της στολισμένης λυγαριάς.
Το ασημοπράσινο μαντήλι της γειτόνισσας ελιάς.
Μια εξερευνήτρια χελώνα στης νεραϊδόλιμνης την επιδερμίδα.
Ένα κοπάδι από ψαρόπουλα στην … Διαβάστε περισσότερα
Μερικές φορές οι λέξεις θέλουν να ξεκουραστούν. Τότε αναλαμβάνουν τα μάτια. Ένα συνηθισμένο απόγευμα στο αισθητικό δάσος του Υμηττού μπορεί να σου αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τα πράγματα. Φτάνει να εστιάσεις με το φακό της φωτογραφικής μηχανής … Διαβάστε περισσότερα
Σπέτσες
Σ’ αυτήν την κόχη που φυλάω Θερμοπύλες,
παλαιών ηθών τις λιοπερίχυτες καμπύλες,
δεν το αρνούμαι: μοναξιά είναι η αλήθεια
που δεν λιμνάζει στην κατάκοπη συνήθεια.
Ξύλο κι ασβέστη κι αιχμηρό μου κεραμίδι,
κάτω απ’ τα πούπουλα τροχίζω το κοπίδι.… Διαβάστε περισσότερα
Αυτό το φως είναι πηλός
που τον μαλάζει και ο γέροντας κι ο νιος
Αυτό το φως είναι ουρανός
είναι η Ανάσταση κι ο Άδης ο πικρός
Αυτό το φως είναι λυγμός
είναι ο χαϊνης σου κι ο αρραβωνιαστικός
Αυτό … Διαβάστε περισσότερα
Επεισόδιο 4ο: Γιατί τα στοιχεία οδηγούν στην…κουζίνα;
Το Οριάν Εξπρές κατευθυνόταν πλέον προς Βουδαπέστη και οι δύο ρεπόρτερ ετοιμάζονταν να πέσουν για ύπνο, όταν ένα ελαφρό χτύπημα ακούστηκε στην πόρτα. Κοιτάχτηκαν με απορία για μια στιγμή. Αμέσως μετά, η Βαγγελίτσα … Διαβάστε περισσότερα
Επεισόδιο 3ο: Ένας ανεξήγητος λεκές!
– «Ξύπνα, επιτέλους, Υπναρίδη! Σου μιλάω, σε σκουντάω κι εσύ πιάνεις…Μόναχο!», φώναξε η Βαγγελίτσα.
Το Οριάν Εξπρές ταξίδευε με αυξημένη ταχύτητα για τη Βιέννη, μέσα σε καταρρακτώδη βροχή. Η φύση κατά μήκος της διαδρομής έδειχνε … Διαβάστε περισσότερα
Επεισόδιο 2ο: Η έρευνα αρχίζει από το βαγκόν ρεστοράν…
– «Δέσε σωστά την…προπέλα, γιατί αν εμφανιστείς στο βαγκόν ρεστοράν έτσι, αντί για το ροζμπίφ θα φάνε εμάς με τα μάτια! Και άντε μετά να πείσουμε ότι ταξιδεύουμε ιγκόγκνιτο», είπε η … Διαβάστε περισσότερα
Επεισόδιο 1ο: Μυστήριο με…αφετηρία το Παρίσι
Καθώς το ξημέρωμα απλώθηκε στον ορίζοντα «βάφοντάς» τον πορτοκαλί, ο Πύργος του Άιφελ έδειχνε πολύ κομψός με τον κάτασπρο σκούφο του από αφράτο χιόνι. Δυο σκιές κουκουλωμένες από την κορφή ως τα νύχια, κατευθύνονταν … Διαβάστε περισσότερα
Ήμουν 12 χρόνων. Ο μπαμπάς μου ναυτικός, πρώτος μηχανικός σε πλοία φορτηγά, τις περισσότερες φορές ήταν απών τις γιορτές από το σπίτι μας. Εκείνα τα Χριστούγεννα μιλήσαμε αργά, δυο ώρες μετά τα μεσάνυχτα, μέσω ασυρμάτου. Ήταν σωστή ιεροτελεστία ετούτα τα … Διαβάστε περισσότερα
Και να ο Σεπτέμβρης! Όλο γλύκα, αναμαλλιάρης, ροβολάει στα σοκάκια μ’ ένα τσαμπί αγιωργίτικο στο χέρι και με τη βούργια του την υφαντή στον ώμο. Μέσα τετράδιο τσίλικο, κοντύλι φρεσκοξυσμένο και ψωμοτύρι δεμένο κόμπο στο μαντήλι, για δεκατιανό. Περνώντας έξω … Διαβάστε περισσότερα