Απ’ όλους μου τους έρωτες
τον Αύγουστο φοβάμαι,
γιατί με κάνει να ποθώ
ό,τι ποτέ δεν θα ’μαι.
Βάζει στις νύχτες μου φωτιά,
τις μέρες πλημμυρίζει,
μ’ όσα η ψυχή μου λαχταρά,
μα δεν βαστά να ορίζει.
Μπήγει στα μάτια … Διαβάστε περισσότερα
Category Archives: Τραγούδι
Πρόσφυγας
Πως είναι να ‘σαι άπατρις
στου κόσμου την αντάρα,
να μη γνωρίζεις που θα πας
όταν θα πέσει η μπάρα;
Πως είναι να ‘σαι αδύναμος
στων λύκων το κοπάδι,
να τρέμει η καρδούλα σου
αν θα τη βγάλεις λάδι;
Πως … Διαβάστε περισσότερα
Κουφαηδόνι
Όταν πενθώ τ’ ανθρώπινα,
σφαλίζω κάθε οθόνη.
Τα όρη παίρνω, τα βουνά,
να βρω το κουφαηδόνι.
Ξέρει εκείνο να μου πει
χρησμούς και παραμύθια,
να γιάνουν όλες οι πληγές
που μου κεντά η αλήθεια.
Μόνο ψηλά κι απόμερα,
στα πράσινα … Διαβάστε περισσότερα
Καλοκαίρι
Απ’ όλες σου τις εποχές τρέμω το Καλοκαίρι,
γιατί φαντάζει ανέμελο μα κρύβει ένα μαχαίρι.
Μέχρι να πεις «ανάσανα», σε έχει πυρπολήσει
και μόνο ο αναμάρτητος μπορεί ν’ αυτομολήσει.
Σε περιβόλια και ακτές το παραγάδι ρίχνει.
Σε σημαδεύει στην καρδιά … Διαβάστε περισσότερα
Ευχή στα μπλε
Φτερούγα στ’ αλμυρό νερό,
φτερούγα από βράχο,
για να σε παίρνω αγκαλιά,
ψυχή μου, ήθελα να ’χω.
Να είναι ο κόσμος θάλασσα
με ανθισμένους κήπους
κι εμείς φευγάτοι ναυτικοί
σε μυρωμένους στίχους.
Να μη φοβάμαι τη σκουριά
στ’
Στο λιακωτό, ή Ανάβυσσος
Σ’ αυτό το καταφιλημένο απ’ την αρμύρα λιακωτό,
που έγκλειστη όσο τίποτα άλλο απεγνωσμένα το ποθώ,
Εκεί που γι’ άλλον εξαίσια ανατέλλει μια Λαμπρή
κι άλλος λιβάνι καίει σε μνημούρι λαξευτό,
Εκεί που ένα τέλος μια καινούργια ιστορία ξεκινά
και … Διαβάστε περισσότερα
Astra μη με μαλώνετε…
Astra μη με μαλώνετε,
τσιμπήστε με μονάχα,
ααα, για να νικήσω τον ιό,
-χεράκι να ’χεις ελαφρύ-
να ξαναβγώ στη στράτα.
Astra άκου τον πόνο μου,
κάνε το μαγικό σου,
ααα, να ορθώσω σίδερο κορμί
-ψηλό κυπαρισσάκι μου-
με το … Διαβάστε περισσότερα
Απρίλης, με τη μουσική των λέξεων
Τα ψέματα δεν τα συμπάθησα ποτέ, ούτε στ’ αλήθεια, ούτε στα ψέματα. Δεν θα σας πω ψεματάκι, λοιπόν, “για το καλό”. Χορτάσαμε από ψεύτικους λόγους, ψεύτικους ανθρώπους, ντυμένους συγγενείς, νονούς, φίλους, συναδέλφους, συντρόφους, πολιτικούς…
Τον Απρίλη, τον μεσαίο μήνα
Απουσία
Από παιδί τριγύριζα
μονάχη στα μουράγια
για να γεμίζω, μάτια μου,
με θάλασσα τα άδεια.
Κι αγνάντευα τα κύματα
να φεύγουν για τα ξένα,
χωρίς ποτέ να υπόσχονται
ταξίδι και για μένα.
Οι άλλοι πάντα σάλπαραν
για άγνωστα λιμάνια
κι … Διαβάστε περισσότερα
Απόκριες με το Παπί
Τις Απόκριες το Παπί
έψαχνε τι να ντυθεί.
Κάτι διασκεδαστικό
και καθόλου βαρετό.
Πήγε πρώτα στην Αθήνα,
του ’παν «ντύσου κολομπίνα»!
Στης Σαλόνικας την πιάτσα
του ’παν να ντυθεί μπουγάτσα!
Κολυμπούσε και βουτούσε,
τ’ άλλα τα παπιά ρωτούσε,
πού θα … Διαβάστε περισσότερα