Ανοίγω τα παράθυρα
να δω που ξημερώνει
κι ένα κατραμοσύννεφο
τον ουρανό λερώνει.
Ορμά μέσα στα μάτια μου
κι ευθύς τα σκοτεινιάζει.
Ως την καρδιά μου εισχωρεί,
τη σπέρνει με μαράζι.
Κάτι δεν κάνουμε καλά
και οι θεοί το πήραν… Διαβάστε περισσότερα
Η Νίκη είναι ένα μικρό κοράσι σε περβόλι,
σα σεργιανίζει το κοιτούν με μια λαχτάρα όλοι.
Κρατά στο χέρι ένα γερό μα αδειανό καλάθι,
να το γεμίσει με καρπούς γλυκούς αλλά και λάθη.
Η Ήττα είναι γερόντισσα σ’ απόμερο χαγιάτι,… Διαβάστε περισσότερα
Εσύ βολτάρεις στο γιαλό
με τον καφέ στο χέρι
και στην απέναντι στεριά
θερίζει το μαχαίρι.
Εσύ με ψύλλου πήδημα
ωρύεσαι και βρίζεις,
μα ούτε που φαντάζεσαι
τι εστί να μην ελπίζεις.
Εσύ που κοκορεύεσαι
πως τάχα όλα τα ξέρεις,… Διαβάστε περισσότερα
Στα όνειρά μου απάγκιασε
ένα φθινοπωράκι,
με λουλακί αδιάβροχο,
προσφάι στο δισάκι.
Είχε δεμένο στο λαιμό
φουλάρι μεταξένιο,
γεμάτο πλατανόφυλλα
και χρυσοκεντημένο.
Στο μπράτσο είχε περαστή
μια καλαθούνα οπώρες.
Σεργιάνιζε στις γειτονιές
και γλύκαινε τις ώρες.
Κοντοστεκόταν στην αυλή
που … Διαβάστε περισσότερα
Είδα εψές στον ύπνο μου
πόλη παραμυθένια,
με πεζοδρόμια πράσινα,
σχολεία φιλντισένια.
Είδα τους δρόμους παστρικούς,
δημάρχους να ’χουν κότσια
και στις διαβάσεις ξέγνοιαστα
μπαστούνια και καρότσια.
Είδα πλατείες σαν φωλιές,
πολιτισμού οάσεις,
κέντρα υγείας που έμπαινες
τους πόνους να … Διαβάστε περισσότερα
Το σχολείο είναι φάρος,
της καρδιάς μας οδηγός.
Το καράβι μας σαλπάρει,
ταξιδεύει πάντα εμπρός!
Κάθε μέρα που περνάει
είναι μια καινούργια αρχή.
Μεγαλώνουμε παρέα
κι ομορφαίνει η ζωή.
Και αν έρθουνε φουρτούνες
και χαλάσει ο καιρός,
κάθε ζώο και … Διαβάστε περισσότερα
Πώς να γιορτάσω σήμερα
και τι να σας κεράσω;
Ο χρόνος είναι θάλασσα
και πως να τη δαμάσω.
Ήταν η μέρα κάποτε
ενός παιδιού χεράκι.
Μου έγνεφε κι ανάσαινα
γλυκό ένα αεράκι.
Μύριζε το τετράδιο
κι η πένα μου σκιρτούσε,… Διαβάστε περισσότερα
Να είχα μία Κιβωτό άτρωτη και μεγάλη
που ν’ αρμενίζει άφοβα μες στην ανεμοζάλη.
Να σώζονται στ’ αμπάρια της ζώα φυτά κι ανθρώποι
σαν παίζουν χθόνιοι καιροί με τη ζωή μας τόπι.
Να είναι ο Δευκαλίωνας στην πλώρη καπετάνιος
κι … Διαβάστε περισσότερα
Εσύ αρμενίζεις στ’ άγρια στίφη των κυμάτων
κι εγώ φουντάρω στις γραμμές των αδυνάτων.
Τον προορισμό σου να κατέχω δεν αφήνεις
κι αν σου σιμώσω, παρευθύς τους κάβους λύνεις.
Δεν είναι η θάλασσα για σένα, μου φωνάζουν.
Μα εμένα αλλιώτικα … Διαβάστε περισσότερα
Μέχρι και χτες γι’ αντήλιο το είχες το βιβλίο
και σήμερα σου είπανε «Σήκω να πας σχολείο!».
Μέχρι και χτες αρμένιζες μ’ αλατισμένα χείλια.
Τώρα πίσω απ’ τα κάγκελα κοιτάς την μπουκαμβίλια.
Μέχρι και χτες ζωγράφιζες φιλιά στα καλντερίμια
και … Διαβάστε περισσότερα