Ποιος θέλει να κατακαώ,
βορά να γίνω στο Κακό
και στάχτη στο περβάζι;
Ποιος τη φουντώνει τη φωτιά
κι όταν με πνίγει το γλεντά
και ύπουλα καγχάζει;
Ποιος έχει φίδια για μηρούς
και τους εχθρούς μου κολλητούς
με μάτια φλογισμένα,… Διαβάστε περισσότερα
Τι κόσμος είναι αυτός, μπαμπά,
πληθύναν οι φονιάδες
κι οι δικηγόροι στα λεφτά
κάνουνε τεμενάδες.
Τι κόσμος είναι αυτός, μαμά,
φουντώνει και κορώνει
κι αυτός που ανάβει τη φωτιά
γλεντά και καμαρώνει.
Τι κόσμος είναι αυτός, παππού,
παντού ξέρες κι … Διαβάστε περισσότερα
Μες στου βουνού την αγκαλιά και πλάι στην αλμύρα
ξωμένει μια αρχόντισσα σε κήπο θρονιασμένη.
Δεν έχει πλούτη αμύθητα και δεν φορεί πορφύρα.
Τα διαβατάρικα πουλιά σιμά της απαγκιάζουν.
Στα μάτια της δροσόνερα και μύρα αναβλύζουν.
Αρκεί από ένα βλέμμα … Διαβάστε περισσότερα
Μελτέμι ήρθε απ’ το βοριά κι έβρεξε πεφταστέρια
κι εσύ σαν άμμος γλίστρησες μες απ’ τα δυο μου χέρια.
Δεν ήσουνα κυματισμός ή αύρα του πελάγου,
γιατί είχες στ’ ακροδάχτυλα το άγγιγμα του πάγου.
Εγώ στη φουσκοθαλασσιά βουτούσα σα δελφίνι… Διαβάστε περισσότερα
Σαν ξημερώνει τα πουλιά
τον ήλιο χαιρετίζουν
κι όσοι έχουν λεύτερη καρδιά
μαζί τους πεταρίζουν.
Σαν ξημερώνει ο ουρανός
στο φως ανοίγει χώρο
κι από τη νύχτα κόβει ευθύς
κάθε ομφάλιο λώρο.
Σαν ξημερώνει εγώ κι εσύ
ξεχνάμε τα όνειρά … Διαβάστε περισσότερα
Αν έβρισκα τη δύναμη
τη μοίρα μου ν’ αλλάξω,
με μια μονάχα κίνηση
τη μέρα μου ν’ αδράξω,
δεν θα ζητούσα χρήματα
ή άλλα μεγαλεία,
καράβι μόνο να ’μουνα
σε θαλασσογραφία.
Στην προκυμαία του Πειραιά,
σε χρόνους περασμένους,
μαζί με … Διαβάστε περισσότερα
Το καλοκαίρι πάντα εσένα θα θυμίζει.
Η ομορφιά σου σαν αιθέρας θ’ αρμενίζει
πάνω από πέλαγα, βουνά και πολιτείες
και θα μυρώνει των καιρών τις αλχημείες.
Στον ενεστώτα εγώ για σένα θα μιλάω,
θα ’σαι μαζί μου όπου σταθώ και … Διαβάστε περισσότερα
Σαν έχεις ρίζα στο νερό,
κεφάλι στον αγέρα,
μην τον φοβάσαι τον καιρό
νύχτα αν κάνει, ή μέρα.
Βάλε στο μπρίκι τον καφέ,
στο πιάτο παξιμάδι,
μέλι και σανταλόξυλο
στου πόνου το σημάδι.
Στάσου αντίκρυ στη φωτιά
και δείξε χαρακτήρα.… Διαβάστε περισσότερα
Στη μέση του καλοκαιριού
μαζί εδώ και χώρια αλλού
για θάλασσα διψάμε.
Και φτάνει κάποτε ο καιρός
που πιάνει φύκια ο τροχός
μα εμείς τον αψηφάμε.
Στη μέση του καλοκαιριού
με την ορμή του δελφινιού
στ’ απόνερα βουτάμε.
Με βέργες … Διαβάστε περισσότερα
Η ελπίδα είναι κούτσικο χαμίνι δίχως σπίτι,
που σεργιανίζει μοναχό σαν τον αποσπερίτη.
Φοράει ρούχο δανεικό, χιλιομανταρισμένο,
ποιος ξέρει αν είναι από εδώ ή από τόπο ξένο.
Η ελπίδα είναι ένα πουλί χωρίς φωλιά δική του,
ματώνει για ν’ αξιωθεί … Διαβάστε περισσότερα