Αν ήσουν και εσύ πουλί,
μια τρίλια πάνω στο κλαδί,
θα διάλεγες να φύγεις,
τα κρύα ν’ αποφύγεις;
Αν ήσουν και εσύ μικρός,
κομψός, χιονάτος ερωδιός,
θ’ άφηνες τη φωλιά σου,
τα στέκια τα γνωστά σου;
Αν ήσουν και εσύ … Διαβάστε περισσότερα
Αν ήσουν και εσύ πουλί,
μια τρίλια πάνω στο κλαδί,
θα διάλεγες να φύγεις,
τα κρύα ν’ αποφύγεις;
Αν ήσουν και εσύ μικρός,
κομψός, χιονάτος ερωδιός,
θ’ άφηνες τη φωλιά σου,
τα στέκια τα γνωστά σου;
Αν ήσουν και εσύ … Διαβάστε περισσότερα
Αγγέλων ζυγιά σε αχάτη ουρανό
αστρόσκονη σκόρπισε, θάμπωσ’ η πλάση.
Στο ούτι σαν έπιασαν λάγνο σκοπό
βαλάντωσαν πέλαγα, λόγγοι και δάση.
Aστρόσκονη σκόρπισε, θάμπωσ’ η πλάση
τα ζώα, τα δέντρα σηκώσαν κεφάλι.
Βαλάντωσαν πέλαγα, λόγγοι και δάση
ψιχάλισε κρύσταλλο φως, … Διαβάστε περισσότερα
Κάποτε, σ’ άλλες εποχές,
περίσσευαν οι αγκαλιές
και φίλο αν συναντούσες,
με γέλια τον φιλούσες.
Κάποτε, σ’ άλλες εποχές,
ροβόλαγες στις εξοχές
και δεν αγωνιούσες
ποια ώρα θα γυρνούσες.
Κάποτε, σ’ άλλες εποχές,
σεργιάνιζες σ’ άλλων φωλιές.
Τώρα φωλιάζεις μόνη,… Διαβάστε περισσότερα
Με κόβουν οι καθρέφτες σου, Νοέμβρη, και ματώνω.
Κάθε που σέρνεις το χορό του Χρόνου, βαλαντώνω.
Πώς να σηκώσω τη σιωπή που εντός σου απαγκιάζει
και δάκρυα αστραπόβροντα στα μάτια μου σταλάζει;
Ανοίγω τους φεγγίτες μου να μπει ο νιος … Διαβάστε περισσότερα
Ο Οκτώβριος αποχωρεί
κι έρχονται νέα μέτρα.
Μπαμπέση κορωνοϊέ,
γεμάτη έχεις φαρέτρα.
Σε μπαρ κι εστιατόρια
μπιστρό και καφενεία
κερνάνε αντισηπτικό
κι ένα ζουρλομανδύα.
Μπουκιά και μάσκα εναλλάξ,
γουλιά και μάσκα πάλι.
Πώς να μην κάτσει στο λαιμό
το σνίτσελ … Διαβάστε περισσότερα
Ξώμεινες εκεί ν’ αγναντεύεις το Απροσδόκητο. Στο στέρνο σου αετοφωλιές, στα μπράτσα σου περιβραχιόνιο οι ευωδιές του θυμαριού, των αγριόβατων, του έλατου. Στα χείλη αστείρευτη νεροσυρμή οι αθιβολές των μακρινών προγόνων. Και στους λαγόνες λύκων κι αγριογούρουνων οι πατουχιές.
Δεν … Διαβάστε περισσότερα
Πολλά πολλά χρόνια πριν, πάνω από 1700, ζούσε στη Θεσσαλονίκη μια οικογένεια που είχε απ’ όλα τα καλά. Είχε κι ένα μονάκριβο γιο που τον ανάτρεφε στα πούπουλα. Τον έλεγαν Δημήτριο. Ήταν άξιο, μελετηρό και γενναίο παλικάρι. Μεγαλώνοντας σπούδασε και … Διαβάστε περισσότερα
Σινιάλο ροδίζει στην πέτρινη φλούδα.
Φανός, μα δε λάμπει στο μπλάβο σκοτάδι.
Ανάερα φτάσε σιμά, πεταλούδα:
θα νιώσεις βελούδινο κάθε του χάδι.
Φανός, μα δε λάμπει στο μπλάβο σκοτάδι.
Της ίασης βάμμα για λάθη και πάθη.
Θα νιώσεις βελούδινο κάθε … Διαβάστε περισσότερα
Τη μύτη του ψάχνει. Mon dieu, αγνοείται!
Με μάσκα φιμώθηκε και ρονρονίζει.
Να μην ξεφυσά ως μια μύτη καλείται.
Να μη ροχαλίζει, να μην ξεμυτίζει.
Με μάσκα φιμώθηκε και ρονρονίζει.
Αχ! Μύτη με μύτη μαζί της να ‘ρχόταν!
Να μην … Διαβάστε περισσότερα
Στη φετινή την τάξη μας
κλείσαμε ένα μήνα
και νιώθω πως ισορροπώ
στ’ οδοντικό το νήμα.
Χύμα στο κύμα τα σχολειά,
σπασμένο κομπολόι,
μα η κυρά Νίκη κόπτεται,
πως λειτουργούν ρολόι.
Στου φθινοπώρου τα μισά,
Οκτώβριο του ΟΧΙ,
τις καθαρίστριες … Διαβάστε περισσότερα