Μου το ’πε το ξημέρωμα
κι η σιγανή ψιχάλα:
-Ήρθε και σένα η ώρα σου,
πτωχή κυρα – δασκάλα!
Άρχισε πρώτα η μηχανή
να βαριανασαίνει
και σταδιακά από καύσιμα
ψαθί ταπί να μένει.
Μετά εχάθη η φωνή
που σόλαρε με … Διαβάστε περισσότερα
Μου το ’πε το ξημέρωμα
κι η σιγανή ψιχάλα:
-Ήρθε και σένα η ώρα σου,
πτωχή κυρα – δασκάλα!
Άρχισε πρώτα η μηχανή
να βαριανασαίνει
και σταδιακά από καύσιμα
ψαθί ταπί να μένει.
Μετά εχάθη η φωνή
που σόλαρε με … Διαβάστε περισσότερα
Σ’ αυτό το καταφιλημένο απ’ την αρμύρα λιακωτό,
που έγκλειστη όσο τίποτα άλλο απεγνωσμένα το ποθώ,
Εκεί που γι’ άλλον εξαίσια ανατέλλει μια Λαμπρή
κι άλλος λιβάνι καίει σε μνημούρι λαξευτό,
Εκεί που ένα τέλος μια καινούργια ιστορία ξεκινά
και … Διαβάστε περισσότερα
Astra μη με μαλώνετε,
τσιμπήστε με μονάχα,
ααα, για να νικήσω τον ιό,
-χεράκι να ’χεις ελαφρύ-
να ξαναβγώ στη στράτα.
Astra άκου τον πόνο μου,
κάνε το μαγικό σου,
ααα, να ορθώσω σίδερο κορμί
-ψηλό κυπαρισσάκι μου-
με το … Διαβάστε περισσότερα
Έζησα κάποτε, πουλιά μου,
την πιο παράξενη χρονιά μου.
Ποιος να το πίστευε; Κανείς!
Τι θα περνούσαμε κι εμείς…
Πλησίαζε η Πασχαλιά
κι έβρισκες μέσα στα σχολειά,
όπου κι αν μύριζε Ελλάδα,
σε κάθε τάξη μια πουλάδα!
Και κοκοκό και … Διαβάστε περισσότερα
Και αυτό θα περάσει.
Η ζωή σου θ’ αλλάξει,
όπως πριν, όπως τώρα,
με λιακάδα και μπόρα.
Και αυτό θα περάσει.
Θα κοπάσει η φουρτούνα.
Θ’ ανοιχτείς στα πελάγη
σα ναυτάκι σε σκούνα.
Και αυτό θα περάσει.
Καθώς γνέθει η … Διαβάστε περισσότερα
Ήταν ένα συνηθισμένο μεσημέρι στον αγώνα της «τηλεκπαίδευσης». «Χάρη, μας ακούς;», «Εβελίνα, μας βλέπεις;». «Φαίδρα, έλα πιο κοντά στην οθόνη, μόνο την πριγκιπική σου στέκα βλέπουμε», «Γιώργο, πες στη μαμά να σου ανοίξει το μικρόφωνο, δεν θα … Διαβάστε περισσότερα
Ο Μπύθουλας καλεί WEBEX,
με μπρίο και επιμονή.
Αλλά οποία ματαιότης:
δεν είναι η σύνδεση εφικτή.
Μαντάμ Σουσού εδώ και όβερ!
Αλόζ ανφάν, περικαλώ.
Θα γούσταρα, εντός ολίγου,
σαφώς να σας ακροασθώ.
Εδώ Παναγιωτάκης, όβερ!
Εσύ, ζαργάνα μου, μ’ ακούς;… Διαβάστε περισσότερα
Μέριασε webex να διαβώ,
μου τα ’χεις κάνει ρόιδο.
Σου φαίνομαι απ’ τα παιδιά
που πιάνονται κορόιδο;
Μου λεν να στήσω μάθημα
μπροστά σε μια οθόνη,
για να μη σβήσει η επαφή
και ξεχαστούμε μόνοι.
Μου λεν η τηλεκπαίδευση
θαύματα … Διαβάστε περισσότερα
Κάποτε, σ’ άλλες εποχές,
περίσσευαν οι αγκαλιές
και φίλο αν συναντούσες,
με γέλια τον φιλούσες.
Κάποτε, σ’ άλλες εποχές,
ροβόλαγες στις εξοχές
και δεν αγωνιούσες
ποια ώρα θα γυρνούσες.
Κάποτε, σ’ άλλες εποχές,
σεργιάνιζες σ’ άλλων φωλιές.
Τώρα φωλιάζεις μόνη,… Διαβάστε περισσότερα
Τη μύτη του ψάχνει. Mon dieu, αγνοείται!
Με μάσκα φιμώθηκε και ρονρονίζει.
Να μην ξεφυσά ως μια μύτη καλείται.
Να μη ροχαλίζει, να μην ξεμυτίζει.
Με μάσκα φιμώθηκε και ρονρονίζει.
Αχ! Μύτη με μύτη μαζί της να ‘ρχόταν!
Να μην … Διαβάστε περισσότερα