Το δίκιο σου, είπαν, Οκτώβρη το βρήκες.
Κραυγή ανδρωμένη σε αίμα κι ιδρώτα.
Φυγάδευαν άστρα οι Μοίρες σαν βγήκες
ονείρου ζυγιά σε αγύριστη ρότα.

Κραυγή ανδρωμένη σε αίμα κι ιδρώτα.
Η μάνα ποτέ πια χορό δεν θα σύρει.
Ονείρου ζυγιά