Έλα! Δεν θες να ταξιδέψεις; Μην αργήσεις!
Κάθε σελίδα μου γλυκά να ψηλαφίσεις.
Κοντά μου κάθε σου στιγμή θα είναι αλήθεια.
Δεν θα την πνίγουν το καθήκον κι η συνήθεια.
Δίπλα μου όλες οι σκιές θα έχουν χρώμα.
Τα όνειρά … Διαβάστε περισσότερα
Έλα! Δεν θες να ταξιδέψεις; Μην αργήσεις!
Κάθε σελίδα μου γλυκά να ψηλαφίσεις.
Κοντά μου κάθε σου στιγμή θα είναι αλήθεια.
Δεν θα την πνίγουν το καθήκον κι η συνήθεια.
Δίπλα μου όλες οι σκιές θα έχουν χρώμα.
Τα όνειρά … Διαβάστε περισσότερα
Που κρύβεται η άνοιξη
όταν ξεσπάει η μπόρα
και σαν ποτάμι ξέχειλο
βουίζει όλη η χώρα;
Που κρύβεται η άνοιξη
σαν πέφτει το χαλάζι
και τις οπώρες στα βουνά
τις τρώει το μαράζι;
Που κρύβεται η άνοιξη
όταν μου συννεφιάζεις… Διαβάστε περισσότερα
Κόκκινη κλωστή δεμένη
μ’ άσπρη στριφογυρισμένη,
Μάρτη θα καλωσορίσει,
παραμύθι ν’ αρχινήσει!
Από πάνω σαν τηγάνι,
από κάτω σαν μπαμπάκι,
από πίσω σαν ψαλίδι.
Τι είναι; το χελιδονάκι!
Χελιδόνι το αγόρι,
χελιδόνι το κορίτσι.
Ξέσπασε μια καταιγίδα
κι άρχισαν τα … Διαβάστε περισσότερα
Πόσο θα ’θελα να ήμουν
μια αρκούδα καφετιά,
που φαρδιά πλατιά κοιμάται
σε απάνεμη σπηλιά.
Να γεμίζω την κοιλιά μου
με βατόμουρα γλυκά,
αγριοφράουλες και μήλα,
καστανάκια τραγανά.
Με φουντούκια, βελανίδια
κι από πάνω για γλυκό
μέλι νόστιμο, χρυσάφι,
θυμαρίσιο … Διαβάστε περισσότερα
Μικρός, σεμνός τραγουδιστής
στης ξώθυρας το φρύδι,
γλυκά λαλεί το τεριρέμ,
σιρόπι στο καρύδι.
Για ψίχουλα δεν κελαηδά,
για δόξα δεν σφυρίζει,
μόν’ πάει κόντρα στο χιονιά
κι αγάπη συλλαβίζει.
Ρωτούν τ’ αγρίμια στα βουνά,
τα κήτη τα ωκεάνια,
ρωτούν … Διαβάστε περισσότερα
“…Τότε κοιτάχτηκαν στα μάτια κι ο άνθρωπος, αργά, φίλησε το ζώο στη μουσούδα του που έσταζε γάλα.
– Γιατί; τη ρώτησε.
Εκείνη του έγλειψε το πρόσωπο σαν να του ‘λεγε:
– Μπορεί γιατί η αγάπη είναι πιο μεγάλη από μας.… Διαβάστε περισσότερα
Να είσαι μέλι, ή δηλητήριο,
πανηγυράκι, ή μαρτύριο;
Να είσαι ρόδο με τ’ αγκάθι,
ή του καφέ το κατακάθι;
Να είσαι σύννεφο φευγάτο,
ή ένα αγρίμι στο μιτάτο;
Να είσαι κύκνος στο διβάρι,
ή βυθισμένο κεχριμπάρι;
Να είσαι πούπουλο στην … Διαβάστε περισσότερα
Η καλομάνα η Δήμητρα παίζει τις σαϊτιές της.
Πανώριο χράμι ύφανε με όλες τις κλωστές της.
Για τη μοναχοκόρη της το ξόμπλιασε με χάρη,
στου Άδη το προσκέφαλο ύπνος να μην την πάρει.
Μ’ αν τύχει κι αποκοιμηθεί γλυκά η … Διαβάστε περισσότερα
Το ποίημα “28η Οκτωβρίου 1940” περιέχεται στο βιβλίο μου “Εδώ Προνήπιο”, Εκδόσεις Παπαδόπουλος, εικονογράφηση Μάρω Αλεξάνδρου.
Το ποίημα “Ε ε, Ελλάδα” περιέχεται στο βιβλίο μου “Το Αλφαβητάρι των Ποιημάτων”, Εκδόσεις Τζιαμπίρης-Πυραμίδα, εικονογράφηση Έφη Κοκκινάκη.
Στα “Ζωγραφιστά Τραγούδια” μας … Διαβάστε περισσότερα
Απ’ τη στιγμή που μες στον κόσμο ξεμυτίζεις,
μια όρθια σκάλα εμφανίζεται μπροστά σου.
Στέκεται εκεί, σε κάθε λύπη και χαρά σου.
Κανείς δεν ξέρει που μπορεί να σ’ οδηγήσει,
αν ακουμπάει σε στεριά, σε μια πατρίδα,
ή αν μετέωρο … Διαβάστε περισσότερα