Το ταξίδι μέσα μου
δεν έχει προβολείς που εκρήγνυνται
χειροκροτήματα που θωπεύουν
λόγια που φιδοσέρνονται
οθόνες αδηφάγες
επιτηδευμένους ακκισμούς
αστέρες θορυβοποιούς και
κακοφορμισμένα παίγνια.
Δεν έχει τροφή για τα μάτια του κόσμου.
Το ταξίδι μέσα μου
έχει κλίνες αξόδευτες, απέραντες,… Διαβάστε περισσότερα
Σ’ αυτό το καταφιλημένο απ’ την αρμύρα λιακωτό,
που έγκλειστη όσο τίποτα άλλο απεγνωσμένα το ποθώ,
Εκεί που γι’ άλλον εξαίσια ανατέλλει μια Λαμπρή
κι άλλος λιβάνι καίει σε μνημούρι λαξευτό,
Εκεί που ένα τέλος μια καινούργια ιστορία ξεκινά
και … Διαβάστε περισσότερα
Σκιρτάει αποξεχασμένο στη γρανιτένια ρωγμή
Δείχνει να χαμογελά γιατί έτσι απαιτεί το χρέος
Ποτέ δεν ανήκε στην καθομιλουμένη
Η ρίζα του ανδρώνεται στη μοναξιά
Απ’ τους μαστούς ενός θαλασσομάχου κοινώνησε τη φουρτούνα και την άπνοια
Δεν του εγγυήθηκε κανείς ποτέ … Διαβάστε περισσότερα
Ποιος είπε πως το κόκκινο του Έρωτα είναι χρώμα;
Χακί φορεί στην άβυσσο μα και στ’ απάνω δώμα.
Τα μάτια έχει σκοτεινά σαν κάρβουνα στη θράκα
και μαύρο βάζει νυφικό αν θα πιαστεί στη φάκα.
Ποιος είπε πως ο Έρωτας … Διαβάστε περισσότερα
Βγήκε απ’ την αυλόπορτα του Μάρτη, έριξε μια τελευταία ματιά στο καλαφατισμένο σαχνισί και στάθηκε μετέωρη στο λαξευτό επάνω χείλος του σοκακιού. Η μορφή του, ζωγραφισμένη στο εντοιχισμένο ακρόπρωρο, της έγνεφε καλό κατευόδιο. Καμιά μνησίκακη ρυτίδα, καμιά κεντίδα πόνου δεν … Διαβάστε περισσότερα
Μες στον κρατήρα του ανυπότακτου χειμώνα
περιπλανιέσαι σα νιφάδα λαμπηδόνα.
Ο χρόνος γνέφει όπως φάρος στο μουράγιο:
ανάβει, σβήνει, όσο εσύ κάνεις κουράγιο.
Κάθε λογής πλέουν τριγύρω σου σκαριά
κι όσο αντιμάχεται το φως με τη σκουριά,
τη ρότα εσύ
Ένα ποτάμι είν’ η ζωή
στα σπάργανα της μέρας
κι εμείς τα πλατανόφυλλα
που τα φυσά ο αγέρας.
Άλλοτε πίσω στις πηγές
μας παίρνει και μας πάει
κι άλλοτε προς τις εκβολές
με βιάση μας κυλάει.
Συχνά πυκνά σκαλώνουμε
στις
Αναστατώνεις το καλοκαίρι προσδοκώντας κι εγώ δεν ξέρω τι πράγματα και θαύματα, τι ανήκουστα κατορθώματα. Να δανειστείς, λέει, του Ποσειδώνα την τρίαινα, να προσαράξεις στην Ιθάκη ναυαγός, αγκαζέ με την Κίρκη και την Καλυψώ. Ν’ αναταράξεις τη μεγαλοθυμία του χαλκέντερου … Διαβάστε περισσότερα
Αυτός ο χορός είναι πάντα κυκλικός. Το πέτρινο στεφάνι στο στέρνο του λόφου ατενίζει προστατευτικά την αδιάκοπα έφηβη κοιλάδα και τις απέναντι βουνοκορφές. Η θέα του ετέρου. Η μυσταγωγία επάνω στη σκηνή. Η ανα-παράσταση. Η θεία λειτουργία της μίμησης κάθε … Διαβάστε περισσότερα
Μερικές φορές οι λέξεις θέλουν να ξεκουραστούν. Τότε αναλαμβάνουν τα μάτια. Ένα συνηθισμένο απόγευμα στο αισθητικό δάσος του Υμηττού μπορεί να σου αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τα πράγματα. Φτάνει να εστιάσεις με το φακό της φωτογραφικής μηχανής … Διαβάστε περισσότερα