Θαλασσόκρινος στη γλάστρα

Έχωσα σε μια γλάστρα στο μπαλκόνι μας μερικά σποράκια που μάζεψα πριν τρία χρόνια από την παραλία στα Λεγραινά, όπου ακόμη διατηρούνται κάποιες αμμοθίνες. Δεν πίστευα ότι θα φυτρώσουν, η άμμος, η ακρογιαλιά είναι η δική τους πατρίδα. Όταν πριν … Διαβάστε περισσότερα

Σαν αμανίτης

Λίγο πριν φτάσει ο Μάιος,
λίγο πριν φύγει ο Απρίλης,
το δρόμο πήρα το γνωστό,
εκεί που ανθίζει το βουνό.

Είχα τα χέρια μου αδειανά,
σύννεφα στην καρδιά μου
τραγούδια άλικα στ’ αυτιά,
γι’ άπιαστα όνειρα, παλιά.

Έκανα μέσα μου … Διαβάστε περισσότερα

Αρκούδα καφετιά

Πόσο θα ’θελα να ήμουν
μια αρκούδα καφετιά,
που φαρδιά πλατιά κοιμάται
σε απάνεμη σπηλιά.

Να γεμίζω την κοιλιά μου
με βατόμουρα γλυκά,
αγριοφράουλες και μήλα,
καστανάκια τραγανά.

Με φουντούκια, βελανίδια
κι από πάνω για γλυκό
μέλι νόστιμο, χρυσάφι,
θυμαρίσιο … Διαβάστε περισσότερα

Της Περσεφόνης

Η καλομάνα η Δήμητρα παίζει τις σαϊτιές της.
Πανώριο χράμι ύφανε με όλες τις κλωστές της.
Για τη μοναχοκόρη της το ξόμπλιασε με χάρη,
στου Άδη το προσκέφαλο ύπνος να μην την πάρει.

Μ’ αν τύχει κι αποκοιμηθεί γλυκά η … Διαβάστε περισσότερα

Μία σταλιά κυκλάμινο…

Πήρα το γνώριμο στρατί ν’ ανέβω στο βουνό μου,
να βρω το σταυραδέρφι μου και το φθινόπωρό μου.
Ήταν Σεπτέμβρης τρυγητής, λιγνός, μεγαλομάτης,
της Περσεφόνης το παιδί, το σπλάχνο της Εκάτης.

Είχε στα χέρια λιόκλαδα, στα μάτια δροσουλίτες
και στο … Διαβάστε περισσότερα

Γλάρου πεθυμιά

Βουνίσιο δεντρογέρακο αντάμωσε ένα γλάρο.
Ξωμένει εκείνο σε σπηλιά κι ελόγου του σε φάρο.

– Γλάρε δεν τη βαρέθηκες πάνω σου την αλμύρα,
να ξεδιπλώσεις τα φτερά, να βγεις κι εσύ στη γύρα,

παρά μονάχος κάθεσαι, στα νύχια σου κοιμάσαι… Διαβάστε περισσότερα

Πεταλουδένιο

Αν το μπορούσα να τρυγώ τα λούλουδα του κόσμου,
με νέκταρ θα ξεδίψαγες, αυγερινέ και φως μου.
Πεταλουδένια μου ψυχή, φιλί μου κεχριμπάρι,
ποια μοίρα λαφροπάτητη ταξίδι θα σε πάρει;

Δεν έχω βιος να σου κρατώ, ορμήνια να σου δώσω,… Διαβάστε περισσότερα

Το Παντούμ του Κυκλάμινου

Σινιάλο ροδίζει στην πέτρινη φλούδα.
Φανός, μα δε λάμπει στο μπλάβο σκοτάδι.
Ανάερα φτάσε σιμά, πεταλούδα:
θα νιώσεις βελούδινο κάθε του χάδι.

Φανός, μα δε λάμπει στο μπλάβο σκοτάδι.
Της ίασης βάμμα για λάθη και πάθη.
Θα νιώσεις βελούδινο κάθε … Διαβάστε περισσότερα

Ένα όστρακο

Βάδιζε αμέριμνος, ίσια καταπάνω στα χρώματα του ηλιοβασιλέματος. Δεν είχε μάτια παρά μόνο για το βελουδένιο πορφυρό. Τα χέρια του κρέμονταν τεμπέλικα σαν τσαμπιά ροζακί σε αμπέλι ξερικό, καταμεσής του Αιγαίου. Δεν σκεφτόταν τίποτα. Ένα άδειο λαγήνι μαυροδάφνη ήταν το … Διαβάστε περισσότερα

Πασχαλιά και πασχαλίτσα

Καθώς το Πάσχα είναι προ των πυλών, επιλέξαμε να μπούμε στο κλίμα με το αγαπημένο βιβλίο “Πασχαλιά και Πασχαλίτσα” της Λότης Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου, σε εικονογράφηση του Γιώργου Σγουρού, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Εμμέσως πλην … Διαβάστε περισσότερα