Να ζεις την κάθε μέρα σου
προσμένοντας να ζήσεις,
αρρώστια αν είναι η γιατρειά,
ποιον θα βρεις να ρωτήσεις;
Να μη σηκώνεις τ’ άρματα
στου κόσμου την αντάρα,
ποιος θα μπορέσει να σου πει
ευχή είναι ή κατάρα;
Όλοι επιμένουν … Διαβάστε περισσότερα
Ο άνεμος στέλνει φωτιά και δίψα για ταξίδι
κι εσένα για να μου κρατάς τσ’ αγάπης αντικλείδι.
Αχνίζει η πλάση ολόγυρα, στενάζουνε τ’ αμπέλια
και τα πουλιά γλεντοκοπούν στων πλατανιών τα τέλια.
Στης πόλης τα διαζώματα, σιμά στους καταρράκτες
μια … Διαβάστε περισσότερα
Μία μπουκίτσα ζάχαρη
κι όμως ψηλά αρμενίζει.
Σταλίζει στο μπαλκόνι μου
και με καλημερίζει.
Περνιόμαστε για δυνατοί,
τον κόσμο κυβερνάμε,
αλλά ό,τι και να κάνουμε
απλώς χαμοπετάμε.
Μία σταλιά από πούπουλα
δαμάζει τον αέρα.
Γλεντάει την υδρόγειο,
τραγούδι νύχτα μέρα.… Διαβάστε περισσότερα
Αυτός ο τσακισμένος της μυρσίνης μίσχος
ήταν κάποτε ο βραχίονας μιας γροθιάς.
Αυτή η μισοσβησμένη, άνευρη φλόγα
ήταν κάποτε η καρδιά μιας πυρκαγιάς.
Αυτό το μελανόμορφο, απύθμενο λαγήνι
ήταν κάποτε το αποκούμπι μιας σοδειάς.
Αυτή η λαβωμένη, αμετανόητη σημαία
ήταν … Διαβάστε περισσότερα
Μια ώρα δίχως βάσανα
ας έρθει κάποια μέρα,
με πίτα και καφέ γλυκό
στον καθαρό αέρα.
Να τιτιβίζουν τα πουλιά,
οι σπόροι να χειμάζουν
κι όσοι κινάνε για δουλειά
να μην αναστενάζουν.
Να βλέπω πρόσωπα ανοιχτά
στο γαλανό ταβάνι,
μ’ … Διαβάστε περισσότερα
Ένα ακόμη χάραμα
στου Υμηττού την πλάτη.
Ποιος θα ξυπνήσει σήμερα
με την καρδιά γεμάτη;
Ποιος στο μπαλκόνι του θα βγει
να πει μια καλημέρα,
στον ήλιο και στα σύννεφα
και στο δροσάτο αγέρα;
Ποιος θα χαϊδέψει στοργικά
τη μυρωδάτη … Διαβάστε περισσότερα
Ποια είναι εκείνη η δύναμη
που όρθιο σε κρατάει
όταν χτυπάει ο κεραυνός
κι ο λύκος αλυχτάει;
Ποια είναι εκείνη η δύναμη
που στέλνει την ελπίδα
καϊκι καλοτάξιδο
μετά την καταιγίδα;
Ποιος ξέρει τι θα του συμβεί
στο γύρισμα του … Διαβάστε περισσότερα
Βροχή ψιλή, ποτιστική και χαμηλοβλεπούσα
μπρος στο χαγιάτι τ’ ουρανού βγήκε σαν Αρετούσα.
Τη νύχτα καλοδέχτηκε, μαυροντυμένη ιέρεια,
βελούδινα κυκλάμινα γέμισε τα πανέρια.
Κι ένα ελάφι κούρνιασε μέσα στους άγριους βάτους.
Στον κόσμο τούτο οι Έρωτες τα καίνε τα φτερά … Διαβάστε περισσότερα
Αρχές Σεπτέμβρη, ξημερώματα,
σταφύλι πλάι στον καφέ.
Εσύ κοιμάσαι κι ονειρεύεσαι
κι εγώ δεν ξύπνησα ποτέ.
Στις αποβάθρες παραγγέλματα,
αναχωρήσεις κι ερχομοί.
Γέλια ανάκατα με δάκρυα,
πάμε, ζωή μου, κι όπου βγει.
Στη γλάστρα το λεμονοθύμαρο
ζηλεύει το βασιλικό,
που … Διαβάστε περισσότερα
Τα καινούργια μας θα γίνουνε παλιά,
όλοι οι γέροντες υπήρξανε μωρά.
Η αναχώρηση θα έχει γυρισμό,
ο ερχομός σου θα φέρει το φευγιό.
Το σποράκι θα θρέψει το βλαστό
και εκείνος θα προσφέρει τον καρπό.
Ο καρπός, αν δεν κοπεί … Διαβάστε περισσότερα