Αρκούδα καφετιά

Πόσο θα ’θελα να ήμουν
μια αρκούδα καφετιά,
που φαρδιά πλατιά κοιμάται
σε απάνεμη σπηλιά.

Να γεμίζω την κοιλιά μου
με βατόμουρα γλυκά,
αγριοφράουλες και μήλα,
καστανάκια τραγανά.

Με φουντούκια, βελανίδια
κι από πάνω για γλυκό
μέλι νόστιμο, χρυσάφι,
θυμαρίσιο … Διαβάστε περισσότερα

Φλεβάρης

Μικρός, σεμνός τραγουδιστής
στης ξώθυρας το φρύδι,
γλυκά λαλεί το τεριρέμ,
σιρόπι στο καρύδι.

Για ψίχουλα δεν κελαηδά,
για δόξα δεν σφυρίζει,
μόν’ πάει κόντρα στο χιονιά
κι αγάπη συλλαβίζει.

Ρωτούν τ’ αγρίμια στα βουνά,
τα κήτη τα ωκεάνια,
ρωτούν … Διαβάστε περισσότερα

Χιονιάς ή Έρωτας

Μου λες πως πάγωσε ο καιρός,
θα πέσει κουκοσάλι.
Τα πέλαγα αγριέψαν,
χαμός κι ανεμοζάλη.

Μου λες θα έρθουν θύελλες,
χιονιάς θα μας σκεπάσει
και όσα καταφέραμε
μπορεί να τα χαλάσει.

Μα εγώ απλά χαμογελώ
στης παραστιάς το πλάι.
Τη … Διαβάστε περισσότερα

Έλατος

Ήθελα να ’μουν έλατος σ’ απόκρημνη ραχούλα,
ολόρθος με το σούρουπο, καθώς με την αυγούλα.

Να ’χω τη ρίζα σκαλωσιά μες στου γκρεμνού τη φλέβα
και στο πιο τροφαντό κλαδί να κάθεται η Εύα.

Θηλιά να πλέκει απ’ τ’ ουρανού … Διαβάστε περισσότερα

Χιονάτη

Υπήρξα κάποτε κι εγώ μία Χιονάτη
πλάι σ’ ένα Πρίγκιπα με σεντεφένιο άτι.
Τώρα ο χρόνος που περνά με πασπαλίζει
με μια λευκότητα που τη φθορά κομίζει.

Υπήρξα κάποτε κι εγώ Παραμυθένια
με περιπέτειες πολλές, μα δίχως έννοια.
Τώρα σκαλώνω … Διαβάστε περισσότερα

Χρόνος Προσωπικός

Θέλω να πετάξω πολλά.
Να τακτοποιήσω άλλα.
Να καταλάβω περισσότερα.
Να θυμώνω όλο και λιγότερο.
Ν’ αλλάζω σελίδα γρηγορότερα.
Θέλω γαλήνη που να διαρκεί.
Θέλω ομορφιά που επιτέλους να επιβάλλεται, να νικά.
Θέλω καθαρές δουλειές. Στρογγυλά λόγια. Μετρημένες αποστάσεις.
Θέλω … Διαβάστε περισσότερα

Λαμπηδόνα

Μες στον κρατήρα του ανυπότακτου χειμώνα
περιπλανιέσαι σα νιφάδα λαμπηδόνα.
Ο χρόνος γνέφει όπως φάρος στο μουράγιο:
αναβοσβήνει, όσο εσύ κάνεις κουράγιο.

Σκαριά αμέτρητα στα κύματα χορεύουν
κι όσο το φως με το σκοτάδι αντιπαλεύουν,
εσύ τη ρότα αναζητάς την … Διαβάστε περισσότερα

Αν είμαι…

Αν είμαι μίσχος στο χιονιά,
σταγόνα στην πλημμύρα,
μου φτάνει που απόφαση
τη μοίρα μου την πήρα.

Αν είμαι λύκος στο βουνό,
αγρίμι στα μητάτα,
αρκεί που δεν σπατάλησα
τα έρμα μου τα νιάτα.

Αν είμαι μόνο ένα σπυρί
στο … Διαβάστε περισσότερα

Να είσαι, να μην είσαι…

Να είσαι μέλι, ή δηλητήριο,
πανηγυράκι, ή μαρτύριο;
Να είσαι ρόδο με τ’ αγκάθι,
ή του καφέ το κατακάθι;

Να είσαι σύννεφο φευγάτο,
ή ένα αγρίμι στο μιτάτο;
Να είσαι κύκνος στο διβάρι,
ή βυθισμένο κεχριμπάρι;

Να είσαι πούπουλο στην … Διαβάστε περισσότερα

Της Περσεφόνης

Η καλομάνα η Δήμητρα παίζει τις σαϊτιές της.
Πανώριο χράμι ύφανε με όλες τις κλωστές της.
Για τη μοναχοκόρη της το ξόμπλιασε με χάρη,
στου Άδη το προσκέφαλο ύπνος να μην την πάρει.

Μ’ αν τύχει κι αποκοιμηθεί γλυκά η … Διαβάστε περισσότερα