Του Μίλτου

Ανθρώπινα σαν βάδιζε
τον έπιανε φαγούρα.
Τα δύσκολα γουστάριζε,
μα όχι για φιγούρα.

Χαμοπετούσε σαν πουλί.
Μέσα του φως και μουσική.

Τον πρόσεξαν κάποια στιγμή
μάτια καλών δασκάλων.
Τα άλματα που έκανε
δεν ήταν σαν των άλλων.

Αν έχεις αύρα … Διαβάστε περισσότερα

Αύγουστος

Απ’ όλους μου τους έρωτες
τον Αύγουστο φοβάμαι,
γιατί με κάνει να ποθώ
ό,τι ποτέ δεν θα ’μαι.

Βάζει στις νύχτες μου φωτιά,
τις μέρες πλημμυρίζει,
μ’ όσα η ψυχή μου λαχταρά,
μα δεν βαστά να ορίζει.

Μπήγει στα μάτια … Διαβάστε περισσότερα

Τράβα, παλίκαρε, κουπί…

Τράβα, παλίκαρε, κουπί
κι άσε τον κόσμο πίσω.
Αρκεί εσύ να σκέφτεσαι
«κι αν χάσω, θα κερδίσω».

Στρώσε τη θάλασσα γυαλί,
αρνί στο πέρασμά σου.
Κάνε τα μπράτσα σου φτερά,
ξεκόλλα τη γενιά σου.

Τον ήλιο ντρέτα αγνάντευε,
χρυσάφι ν’ … Διαβάστε περισσότερα

Θέρος

Αυτό το δάκρυ στων ρυτίδων σου την άκρη
το χρυσοτρίκλινο στου θέρους το παλάτι,
ποιο μυστικό τάχα ανείπωτο να κρύβει,
ποια αναδυόμενη βρεφοκρατούσα Ήβη;

Αυτό το πράσινο πευκοβελόνας χέρι
που αψηφά κάθε ανυπότακτο αγέρι,
ποιας ρίζας δύναμη να θρέφει γρανιτένια,… Διαβάστε περισσότερα

Κομποσκοίνι

Όποιος δεν φυλακίστηκε
στου Ανήλιαγου το κάστρο,
δεν ξέρει τι ’ναι σκοτεινιά
και τι φλογάτο άστρο.

Όποιος ποτέ δεν πάλεψε
στου Διγενή τ’ αλώνια,
δεν ξέρει τι ’ναι ξενιτιά,
φευγάτα χελιδόνια.

Όποιος δεν παραστράτησε
στου έρωτα την αιθάλη,
δεν ξέρει … Διαβάστε περισσότερα

Στον Κώστα Καρυωτάκη

Ν’ αναφωνήσω έκπληκτη προς τι ο θάνατός σου,
καθώς μια τάχα αδαής, νωθρή συνάδελφός σου,
δεν θα το πράξω, σχώρα με, θλιμμένε ποιητή μου,
γιατί η φτιάξη σου η πικρή θυμίζει τη δική μου.

Συχνά πυκνά ορθώνεται μπροστά μου ένας

Διαβάστε περισσότερα

Λευκάδας γραφές

Δελτίο ταυτότητας

Ένα καράβι έχει ριζώσει στο αυτί μου.

Αδημονεί να καμακώσει την ψυχή μου.

Δεν είσαι μαύρη σημαδούρα, μου σαλπίζει.

Κοντά σου κάθε μελλοθάνατος ελπίζει.

Εγώ σκυφτή ψάχνω κοχύλια στο λαιμό σου.

Εσύ κοιμάσαι και ξυπνάει τ’ όνειρό σου.… Διαβάστε περισσότερα

Η λεπτομέρεια

Η λεπτομέρεια
είν’ η κρυφή προσωπική μου ιέρεια.
Με γοητεύει
και τη φουρτούνα μες στις φλέβες μου ημερεύει.
Κάποιες φορές
ανοίγει πέρασμα εντός μου,
για να διαβεί
ο πιο αντίξοος εαυτός μου.
Άλλες φορές
σκάβει μια λίμνη ατλαζένια,
μήπως φωλιάσει
Διαβάστε περισσότερα

Λέων και Κοντάραινα (Λευκαδίτικο)

Εις τον παλιό καλό καιρό στ’ ωραίο Λευκονήσι,
μια ιστορία έλεγαν απ’ την αυγή ως τη δύση,
για ένα νέο δυνατό κι άφοβο σαν λιοντάρι,
που έπαιζε στα δάχτυλα το ξίφος, το κοντάρι.
Τον πύργο είχε τρίπατο μες στο Μαραντοχώρι,
Διαβάστε περισσότερα

Γλάρου πεθυμιά

Βουνίσιο δεντρογέρακο αντάμωσε ένα γλάρο.
Ξωμένει εκείνο σε σπηλιά κι ελόγου του σε φάρο.

– Γλάρε δεν τη βαρέθηκες πάνω σου την αλμύρα,
να ξεδιπλώσεις τα φτερά, να βγεις κι εσύ στη γύρα,

παρά μονάχος κάθεσαι, στα νύχια σου κοιμάσαι… Διαβάστε περισσότερα