Τι κόσμος είναι αυτός, μπαμπά,
πληθύναν οι φονιάδες
κι οι δικηγόροι στα λεφτά
κάνουνε τεμενάδες.
Τι κόσμος είναι αυτός, μαμά,
φουντώνει και κορώνει
κι αυτός που ανάβει τη φωτιά
γλεντά και καμαρώνει.
Τι κόσμος είναι αυτός, παππού,
παντού ξέρες κι … Διαβάστε περισσότερα
Μες στου βουνού την αγκαλιά και πλάι στην αλμύρα
ξωμένει μια αρχόντισσα σε κήπο θρονιασμένη.
Δεν έχει πλούτη αμύθητα και δεν φορεί πορφύρα.
Τα διαβατάρικα πουλιά σιμά της απαγκιάζουν.
Στα μάτια της δροσόνερα και μύρα αναβλύζουν.
Αρκεί από ένα βλέμμα … Διαβάστε περισσότερα
Μελτέμι ήρθε απ’ το βοριά κι έβρεξε πεφταστέρια
κι εσύ σαν άμμος γλίστρησες μες απ’ τα δυο μου χέρια.
Δεν ήσουνα κυματισμός ή αύρα του πελάγου,
γιατί είχες στ’ ακροδάχτυλα το άγγιγμα του πάγου.
Εγώ στη φουσκοθαλασσιά βουτούσα σα δελφίνι… Διαβάστε περισσότερα
Σαν ξημερώνει τα πουλιά
τον ήλιο χαιρετίζουν
κι όσοι έχουν λεύτερη καρδιά
μαζί τους πεταρίζουν.
Σαν ξημερώνει ο ουρανός
στο φως ανοίγει χώρο
κι από τη νύχτα κόβει ευθύς
κάθε ομφάλιο λώρο.
Σαν ξημερώνει εγώ κι εσύ
ξεχνάμε τα όνειρά … Διαβάστε περισσότερα
Ο λέοντας του Πειραιά
αδιάκοπα εποπτεύει
ό,τι έχει ρίξει άγκυρα
και ό,τι ταξιδεύει.
Είναι φρουρός ακοίμητος,
δεν τρώει και δεν πίνει
και όλα όσα του στέρησαν
απλόχερα τα δίνει.
Αν στα ποδάρια του μπροστά
λιγάκι ξαποστάσεις,
θα νιώσεις απ’ το … Διαβάστε περισσότερα
Αν έβρισκα τη δύναμη
τη μοίρα μου ν’ αλλάξω,
με μια μονάχα κίνηση
τη μέρα μου ν’ αδράξω,
δεν θα ζητούσα χρήματα
ή άλλα μεγαλεία,
καράβι μόνο να ’μουνα
σε θαλασσογραφία.
Στην προκυμαία του Πειραιά,
σε χρόνους περασμένους,
μαζί με … Διαβάστε περισσότερα
Δεν θέλω άλλο κόκκινο,
κατάπιε κάθε χρώμα.
Μου μαύρισε όσα ήξερα
κι όσα δεν είδα ακόμα.
Δεν θέλω άλλα σχόλια
μπρος στ’ άψυχα κουφάρια.
Ας κλάψουν κι ανασκουμπωθούν
όσοι είναι παλικάρια.
Δεν θέλω άλλα πειθήνια
αυτιά σε ατροφία.
Γι’ αρνιά … Διαβάστε περισσότερα
Χθες θα γιόρταζε η αδερφή ψυχή μου που αναλήφθηκε
μαραγκιάζοντας κάθε μου καλοκαίρι
Αναρίθμητες εστίες πικραμύγδαλου
φουντώνουν σε ολόκληρη την επικράτεια
ενώ κάποιοι αμέριμνοι και άχαροι περδικολαλούν
«Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν»…
Κράτησα στη χούφτα μου το ομοίωμα ενός … Διαβάστε περισσότερα
Το καλοκαίρι πάντα εσένα θα θυμίζει.
Η ομορφιά σου σαν αιθέρας θ’ αρμενίζει
πάνω από πέλαγα, βουνά και πολιτείες
και θα μυρώνει των καιρών τις αλχημείες.
Στον ενεστώτα εγώ για σένα θα μιλάω,
θα ’σαι μαζί μου όπου σταθώ και … Διαβάστε περισσότερα